Groene barbecue

Sinds ongeveer anderhalf jaar eet ik vegetarisch, naar aanleiding van A Life On Our Planet, van Sir David Attenborough. Meneer doet grotendeels mee. Niet dat we veel en vaak vlees aten, maar het kon nog minder. Ik eet nog wel vis en zuivel, overigens.

Voor de ‘gewone’ maaltijden is de hoeveelheid recepten om uit te kiezen bijna overweldigend. Voor de barbecue was het nog een beetje zoeken. Yotam Ottolenghi (een van onze favoriete kookboekenschrijvers) heeft leuke recepten die ook op de barbecue kunnen, maar vaak ook behoorlijk bewerkelijk zijn. Dat is voor af en toe wel leuk, maar wij barbecuën best regelmatig en dus zochten we ook wat eenvoudiger recepten.

Zaterdag hadden we afgesproken met Lies en Yep om op de tuin te barbecuën en donderdag las ik over dit boek. We hadden al De Groene Bakplaat en dat is een fijn boek. Dus ik toog naar de boekwinkel en kocht dit boek.

Op de tuin is er geen elektriciteit, dus rond etenstijd is het daar schaars verlicht met kaarsen en wat kleine lampjes. Foto’s van het eten zijn er dus niet.

Wel van de lampjes

Maar het was heerlijk!

We maakten spiesjes met kastanjechampignons, spiesjes met gnocchi en paprika en gegrilde worteltjes. En Lies had nog witlof uit de sous-vide met een heerlijke dressing, een stuk quiche met zalm en spinazie en natuurlijk hadden we kaas. En koffie met paaseitjes ter afsluiting.

Met het kacheltje flink opgestookt was het ondanks de kou buiten aangenaam in het tuinhuis.

Deze met kerst ingezette traditie kunnen we vast nog lang volhouden!

Tomaten

Ik schreef al eerder dat we fan zijn van Too Good To Go hier thuis. We vinden het niet alleen fijn dat er daardoor minder eten wordt weggegooid, daarnaast vinden we het ook heel leuk om maaltijden te verzinnen met de verrassingsboodschappen. Het enige nadeel is de gestegen hoeveelheid plastic verpakkingen in huis.

Dat we dat enthousiasme kunnen delen met Lies en Yep maakt de lol nog groter. Regelmatig gaan er foto’s over en weer van de resultaten.

En regelmatig appen we ‘er zijn boxen bij …’ of ‘zullen we een box van … delen?’. Afgelopen vrijdag belde Lies: ‘ik moet morgen werken, maar ik zie dat Kwekerij De Noordhoek tomatenboxen heeft. Willen jullie ook en kun jij er eventueel om?’ Dat kon.

We besloten een box te delen. En dat was, achteraf gezien, een slecht idee. Nu hadden we allebei maar drie kilogram heerlijke, rijpe, smaakvolle tomaten… 😊

En na een heerlijke tomatensoep zondag (in mijn geval met dank aan Meneer K:)dootje), meerdere lunches met een hoog tomatengehalte (wat zijn ze lekker!) en een ovenrek vol drogende tomaatjes, zijn ze al bijna op. Ik heb nog helemaal geen pastasaus gemaakt!

‘Zongedroogde tomaatjes uit de oven’ 😜

De gedroogde tomaatjes zijn heerlijk. Ik vrees dat ze een populaire snack worden hier thuis. Het restant van de tomaten ga ik vandaag dus ook maar drogen. Dan kunnen we even vooruit.

Experimenteten

Afgelopen zondag gingen Meneer en ik barbecueën. Dat doen we wel vaker, dus is dat weinig nieuwswaardig.

De afgelopen maanden hebben we wel een aantal nieuwe recepten geprobeerd / bedacht, waardoor we nu vrijwel de hele maaltijd op de barbecue (kunnen) klaarmaken.

Gegrilde groente is natuurlijk niet echt avontuurlijk, evenmin als gepofte aardappels dat zijn.

Gepofte bietjes met knoflook, daarna verwerkt tot salade, eventueel met geitenkaas of fèta en rucola is wel wat avontuurlijker. Salade van op de kolen geblakerde paprika’s is heel niet vervelend.

Qua vlees was het nog redelijk standaard, vonden wij. Maar afgelopen zondag bedacht ik nieuwe marinade voor de kip: limoncello, (gedroogde) rode peper, olijfolie en zout. Minimaal een half uur marineren. Jum!

En we maakten al verschillende keren ‘in appelcider gemarineerde zalm met bosui op cederhout’. Nu probeerden we kabeljauwfilet met hete tomatenjam op cederhout.

Het kan nog wat meer zout hebben, maar ook dit experiment was geslaagd.

Het ziet er leuk uit hoor, limoncello, maar lekker vind ik het niet…

Hamer uit de oven

Vorig jaar, tijdens de dag van de boekhandel, kochten we ‘Alles uit de oven van Van Boven’. We hebben inmiddels een hele serie boeken van Yvette van Boven en we gebruiken ze graag, dus dit was een leuke aanvulling.

Tot nu toe gebruikten we het nog niet. Niet dat we niks aten hoor, maar onze verzameling kookboeken is inmiddels zo groot dat sommige boeken er een beetje in verdwalen. Wij ook wel eens, bij het maken van een boodschappenlijstje. Gelukkig nemen we daar meestal ruim de tijd voor.

Afgelopen week aten we, om het goed te maken, alleen maar uit dit kookboek. En o, wat was het allemaal weer lekker!

Gisteren hadden we eters. Toen maakte ik dit. Het is een koolrabi in zoutkorst. Het is heerlijk. Al vergde het enig breek- en sloopwerk (en het vegen van de keuken daarna) voordat we het konden proeven. Met een hamer had ik genoeg argumenten in handen om te winnen van de zoutkorst.

De gasten hadden het gelukkig zo druk met praten dat ze van het geweld in de keuken niets hebben meegekregen.

Gerimpelde mangojam

Vandaag kreeg ik van de groenteboer vijf mango’s met oma-appelwangetjes. Niet meer geschikt om te verkopen (voor hem) of te bewaren (voor mij). 

Ik had gelukkig nog wat lege potjes en kon Meneer K:)dootje in de supermarkt bereiken, dus werden de mango’s jam. 

Schillen en snijden.

Pureren met de staafmixer

Verwarmen en dan 1 minuut koken met wat geleisuiker erbij (dankzij Meneer K:)dootje dus) en:

Drie potjes jam*! 

Drie ja. Er woont er een bij Lies. 

*recept van Uit de pan van San

Bier met een hoofdletter

Vanmiddag om een uur of twee was volgens Meneer K:)dootje een mooi tijdstip om het bier open te maken. Serieus bier: 

Hij had zelfs liever gehad dat ik het nog iets eerder op de dag had gedaan. Helaas ging dat vanwege een technisch probleempje niet door*.

Maar goed, toen het bier eenmaal uitgeschonken was en je dat ook door het hele huis rook kon ik in de auto stappen om een zeil naar de zeilmaker te gaan brengen. 

Want ja, zo’n stoofschotel moet toch minstens drie uur in de oven. Of vier zelfs, in dit geval. 

Het smaakte verukkelijk, overigens. Het recept staat in de nieuwste Allerhande, pagina 70.
*het vlees was nog bevroren, dus ik kon het niet eerder snijden.

(P)lakvingers

Vandaag begon ik de dag met feestnagels maken. 

Daarna bracht ik taart bij een vriendin die niet mag lopen (die taart van gisteren ja).

’s Middags liep ik een rondje langs de feestelijkheden met Meneer K:)dootje. Hij zit in de organisatie, dus als ik hem op Koningsdag wil zien moet ik verplicht meefeesten. 🙂

Daarna begonnen de voorbereidingen voor het eten, dat moest namelijk drie uur (!) in de oven*. 

En ik heb kennelijk talent voor het maken van dingen die er niet zo smakelijk uitzien, want het sausje zag er net voor de laatste stap zo uit: 

Gelukkig was het eindresultaat wel (weer) erg lekker: zelfgemaakte spareribs. 

Krijg je plakvingers van…

(*Gelukkig hoef je dan verder niks te doen, dus het is best ontspannen koken.)

Roze frieten!

Eerder schreef ik over de oogst van de roze aardappels. 

Eerder deze week aten we de eerste Rozeval aardappeltjes, verwerkt in een ovenschotel. Niet zo fotogeniek, met room erbij en nog zo wat. Ze waren wel erg lekker. 

Vandaag oogstte ik Al onze worteltjes:  

 Niet zo’n grote oogst dus. Gelukkig lagen er nog wat gekochte wortels en oogstte ik nog een courgette waar ik salade van kon maken. Zo hadden we toch een fatsoenlijke hoeveelheid groente per persoon. 

Bij de wortels zouden we schnitzels en aardappels eten. Maar schnitzels vragen eigenlijk wel een beetje om friet. Toch? Dus dat maakte ik. 

  Ongeschild. Dat spreekt. Mooi hè?
Eenmaal gefrituurd is de kleur wel minder fel, maar nog steeds roze:  

 Ik vind het leuk. 

Bietjes+

Ik had ook bietjes in de moestuin. Eerder al maakte ik daarmee de traditionele maaltijd bietjes, aardappels en speklapjes, maar dan op alternatieve wijze:  

 Bietjes en aardappels onder, speklapjes op het rooster. Het spek bakt overigens beter als de kolen ‘vrij’ zijn, dus de bietjes en aardappels moesten aan de kant. 

Lies haalde tijdens onze vakantie ook nog wat bietjes uit de tuin. We ontvingen bericht dat ze erg lekker waren. 

Gisteren oogstte ik de laatste. En ook die gingen op de barbecue. Maar wel in stijl:  

 Met knoflook, (verse) marjolein, olijfolie en balsamicoazijn en een beetje peper en zout. 

  Al snel verspreidde de barbecue een weldadige geur. Ahhhhh…..
  Zeebaarsfilet op het rooster toen de bietjes klaar waren en wij hadden weer een voortreffelijke maaltijd! Met nog een klein beetje stokbrood om in de saus te dopen.
En er zijn nog wat bietjes over voor een salade later deze week. Yum! Dit recept mag blijven. (Het is overigens van Jamie Oliver en komt uit het boek ‘De Naked Chef is terug’.)

Pinksterzaterdag

Zaterdagochtend. Meneer K:)dootje gaat sporten. Normaal maken we daarna de boodschappenlijstjes en maaltijdplanning (andersom natuurlijk) en doen we dan de weekboodschappen (groenteboer, kaasboer, lunch-met-tosti, slager, bakker, huis, supermarkt, huis). Deze zaterdag heeft Meneer een afspraak die maakt dat de planning en boodschappen op mijn bordje terechtkomen. Ergens in het activiteitenrijtje (waarin lunch-met-tosti deze keer geschrapt is) een plensbui zodat het bezoekje aan de supermarkt met de auto gebeurt. 
Daarna is het weer heerlijk weer dus stap ik op de fiets voor een rit door het mooie Zeeuwse landschap naar Brr en Npzss en natuurlijk neef D en nichtje N. Vanmorgen om zeven uur vroeg neef D al of Tante Jet nou kwam, want dan gingen we baarbekuwen.

Onderweg op de fiets kom ik de profs die de World Ports Classic tegen. Bijzonder om te horen, zo’n grote groep wielrenners. Bandengeruis, draaiende trappers en kettinggeratel maken bij elkaar veel meer lawaai dan ik me had voorgesteld. In een flits zijn ze voorbij. 

Aangekomen op de plaats van bestemming heb ik eerst een gesprekje met D door de brievenbus. ‘Tante Jet?’ ‘Ja?’ ‘De deur is nog op slot!’ Als ik binnen ben kunnen we wel gaan baarbekuwen. Uiteindelijk is het ook goed als we nog even op Meneer K:)dootje wachten en nog wat boodschappen gaan doen. 

Boodschappen kan op de fiets, want ik heb de mijne immers ook mee. Wel kleed ik me eerst even om in iets minder plakkerigs. Het was toch te warm voor 23 km doortrappen met lange mouwen… 

In de supermarkt bezorgen we niemand ernstige blessures met het mandje op wieltjes. Ook missen we op een haartje een flinke stapel bierglazen. We meten neef D nog even op met behulp van twee stokbroden (‘Op elkaar zijn ze groter, maar naast elkaar niet’)

Na weer een stukje fietsen (‘Tante Jet?’ ‘Ja?’ ‘Ik zie de onderkant van jouw fiets! En van jou! Daar, op de grond!’ ‘Ja, de schaduw, leuk hè?’) pakken we de boodschappen uit en mogen we alvast koken. Gehakt snijden (ja, echt), kneden, balletjes maken en in spek rollen. Nétjes naast elkaar op een bordje leggen. Knoflook snijden, peper malen, de pepermolen uitelkaar halen en weer in elkaar zetten, zout malen, de zoutmolen uitelkaar halen en weer in elkaar zetten, olie bij de knoflook doen, roeren met een lepel, roeren met een vork, vlees snijden, opschuiven voor nichtje N, vlees door de olie roeren, opschuiven voor nichtje N die de keuken even poetst, nog meer vlees roeren, folie over het bakje, bakje in de koelkast, nieuw bakje, andere dingen erin, roeren, schuiven, roeren, vlees snijden, schuiven, vlees door de ‘saus’ roeren, folie, koelkast, dag zeggen tegen Meneer K:)dootje, ‘o, er zijn toch geen satéprikkers’, garnalen tellen, knoflook persen, olie met knoflook roeren, peper malen, niet nog een keer de pepermolen uitelkaar halen, zout malen, folietje, met Ome Jejoen paprika snijden, met nichtje N garnalen één voor één in een bakje doen, kijken naar ‘heel veel stof’ in de tuin ‘o, dat is rook’, stokbrood snijden en dan even zitten en broodjes met kruidenboter of kaas eten. 

Nadat alle vleesjes en garnalen aan stokjes zijn geregen (waar Npzss nog even om was gefietst) is de baarbekuuw inmiddels warm genoeg. Eten!!!!

Na uitgebreid proeven concluderen we dat we lekker hebben gekookt. Dat vieren we met aardbeien met ijs en slagroom en hagelslag. 

Daarna is het toch echt echt écht tijd voor N en D om naar bed te gaan. Ja, echt. Het is ook snel stil…

Wij drinken nog koffie. Met spullie. En nog wat. Met knabbels. We kijken videoclips. En foute videoclips. En foute videoclips van foute liedjes. En foute suggesties van Google naar aanleiding van de foute videoclips van foute liedjes. En verzoeknummers. Nadat we zijn aanbeland bij ‘Rubberen Kaplaarzen’ wordt het tijd om op te doeken. Meneer K:)dootje frommelt mijn fiets in de auto en ik rijd de auto naar huis. Groentekat is zo blij dat we thuis zijn dat ze haar brokjes weer uitspuugt op de slaapkamervloer als we net in bed liggen. Joepie. 

Gelukkig mogen we uitslapen, Nijntje staat immers pas om tien uur 😉…