Een bootje wegbrengen.

Een vriend kocht pas een andere boot. Hij ruilde zijn huidige boot (door hemzelf altijd liefkozend ‘bootje’ genoemd, maar bijna twee keer zo lang als Karel) in. 

Dat de boot ingeruild werd, betekende natuurlijk ook dat hij naar de verkoper moest. Varend ja, het is toch een boot? En varen, tja, daarvoor ben ik vrij gemakkelijk te lijmen. Zelfs in november. En zelfs als ik dan eerst moet helpen de boot leegmaken. 

Dus: maandagavond deden we alvast een autoballet (met twee auto’s naar een afspraak, met twee auto’s naar de verkoophaven, met een auto terug: strakke choreografie!) en dinsdagochtend haalde ik wat lekkers bij de bakker voordat ik naar de boot reed. 

Na een uur of wat lagen alle spullen uit de boot in huis (luxe hoor, een steiger in je achtertuin) en konden we vertrekken. Het was heerlijk weer: zonnig, niet zo koud, wel veel wind. 

Na een korte stop om te tanken voeren we de sluis uit, de Oosterschelde op. Ahhhh… óók op de motor blijft het mooi water. 

Het was niet druk, wel wat beroepsvaart maar niet overdreven veel. En zowaar een andere zeilboot! 

Bij de Grevelingensluis moesten we een poosje wachten. En toen koelde het behoorlijk af. Maar ach, met wat meer kleren aan was dat leed gauw geleden. 

Uiteindelijk zijn we uiteraard keurig geland bij de makelaar. Na nog wat laatste spullen van boord te hebben gesjouwd was het tijd voor een laatste foto.  Daarna mochten we de zonsondergang nog even bekijken vanuit het kantoor van de makelaar. Mooi! 

We sloten de dag af met een gezellig etentje. 

Wanneer kon die andere boot ook alweer worden opgehaald? 😉

Popkoor Flashback

Meneer K:)dootje zingt. Sinds een paar jaar doet hij dat bij Popkoor Flashback. Ze treden regelmatig op, bijvoorbeeld tijdens het festival Middelburg Vol-koren. 

Gisteren hadden ze een avondvullend optreden in Heinkenszand. Natuurlijk ging ik erheen! Na al die maanden verhalen over de repetities en soms ook repetities met de heren hier thuis was ik reuze benieuwd.

Het was -uiteraard- hardstikke leuk! 

Ze zijn een beetje lastig op de foto te krijgen, want een foto is maar statisch. En dat is het koor zeker niet! Niet alleen heeft bijna elk liedje een andere opstelling, maar ook doen ze veel bewegingen bij de liedjes. En dat zie je vrij slecht op een foto…

Het rode tenue was voor het eerste deel. Na een intermezzo van ‘De Jochies‘ kwam er meer blauw op het podium. Na de pauze was het rood helemaal weg en stond iedereen er in de nieuwe kleuren: (Weer zo’n statische foto, sorry. Als er wel vanalles gebeurde op het podium had ik het te druk met kijken om foto’s te maken.)

Ze zongen een breed scala aan liedjes: 
Wat ik dan altijd leuk vind om te zien: de dirigente, Francis de Jonge, stond ook op een podium(pje), helemaal achterin de zaal. Ook keurig in de juiste kleuren (de foto is dus van voor de pauze): 

O ja… ik won een prijs bij de verloting. Maar die heb ik gedoneerd aan oma. 

Ik ben benieuwd naar de ervaringen van Meneer K:)dootje zelf (nog in diepe rust), maar voor het publiek was het in elk geval een zeer geslaagde avond!

Gezekkigheid

Een paar jaar geleden leerde ik via Twitter Vrouw Haaksma kennen. En Kanarievogel Marjan. En jeetje Janita. Van Twitter ging het verder naar Instagram. 

Met Vrouw Haaksma sprak ik een keer af in Zwolle (je moet wát hè, als je in Goes en Groningen woont). Met Janita en Vrouw Haaksma (en Meneer K:)dootje) eens in Groningen. Met de kanarie in Zierikzee en Dordrecht. 

En toen dachten we dat het leuk was eens met z’n allen af te spreken. Daar moet je natuurlijk eerst over kletsen, dus maakte ik een app-groepje aan. Gezekkigheid. Vult u zelf de samentrekkingen even in?

Toen kwamen we, verrassend, tot de ontdekking dat het best een onderneming is, om af te spreken met mensen uit Arnhem, Goes, Groningen en Zwijndrecht. Utrecht leek lekker centraal. Ja, dat hebben we met de natte vinger bepaald. Stel je voor dat we het met passer en lineaal hadden uitgemeten en ergens in een of ander weiland terecht waren gekomen…

Het bepalen van een datum was, zoals de Engelsen zo mooi zeggen, slechts een minor detail, dus we hadden een date! Lunchen in Utrecht!

Nog wat laatste handige tips (‘ik doe mijn hysterisch roze jas aan’ ‘ik kom misschien om 11.11 uur aan. Of om 10.49 uur’) en jaaaaaaaaaaaa! Gelukt!

Gisteren togen we dus naar Utrecht. En de hooggespannen verwachtingen waren volledig terecht. Gezellig!!!

Ik maakte nog een klein reisverslagje op Instagram: 

Goes

Trein

Koffie! In Rotterdam

Utrecht

Wachten op Vrouw Haaksma

Compleet!

Reclame-actie in Hoog Catherijne

Koffie bij Blackbird

Lunch

Cadeautjes van Janita!

Tja… helaas weer terug naar huis…

Gelukkig met een spannend boek in de trein

En weer koffie in Rotterdam 

En volgende keer? Dan wil ik niet al om half drie weer weg moeten! Dames, bedankt voor de gezelligheid en tot snel!! 

Dames & Draadjes

Vandaag is de derde donderdag van de maand: Dames&Draadjes-dag! Bij Taart & Tafel komen we ’s avonds met een clubje bij elkaar. Er wordt gehaakt, gebreid, geborduurd en uiteraard gekletst. 

Jacolien verzorgt koffie en thee voor ons, en natuurlijk -versgebakken- taart. Iedereen heeft haar favoriete taart, maar deze keer waren we erg eensgezind: iedereen nam Pepernotentaart.  Heerlijk! Als je in de buurt bent moet je zeker gaan proeven! 

Bier met een hoofdletter

Vanmiddag om een uur of twee was volgens Meneer K:)dootje een mooi tijdstip om het bier open te maken. Serieus bier: 

Hij had zelfs liever gehad dat ik het nog iets eerder op de dag had gedaan. Helaas ging dat vanwege een technisch probleempje niet door*.

Maar goed, toen het bier eenmaal uitgeschonken was en je dat ook door het hele huis rook kon ik in de auto stappen om een zeil naar de zeilmaker te gaan brengen. 

Want ja, zo’n stoofschotel moet toch minstens drie uur in de oven. Of vier zelfs, in dit geval. 

Het smaakte verukkelijk, overigens. Het recept staat in de nieuwste Allerhande, pagina 70.
*het vlees was nog bevroren, dus ik kon het niet eerder snijden.

Onderwaterleven


Nee, ik ging niet onder water. De onderkant van de boot kwam bóven water. Dat was niet verontrustend, dat gebeurt elk jaar. Dan gaat de boot uit het water en op de kant voor het winterseizoen. 

Ondanks de antifouling (aangroeiwerende verf) groeit er altijd wel íets op het onderwaterschip. Dit jaar groeide er, onder andere, iets aan de onderkant van het roer. Mooi hè? Geen idee wat het precies was, overigens. 

Het was in elk geval niet groot. 

Op de schroef woonden ook dingen. Minder goed te zien misschien, maar ook mooi. 

Ondanks de mooie plaatjes komt er deze winter gewoon weer een nieuwe laag antifouling op het onderweaterschip. Jammer voor de beestjes. 

Nieuwe ouderwetse inkt

Mijn moeder helpt iemand een huis leeg maken. Ze deed een geweldige vondst, althans vanuit mijn oogpunt bezien. Gelukkig mocht ze de vondst meenemen en zo kreeg ik dit:  Twee flessen ouderwetse Talens vulpeninkt, waarvan één nog in het originele doosje. 

   Ik ben heel benieuwd of deze claim waargemaakt wordt…

In het doosje zit ook nog de gebruiksaanwijzing: 

Geweldig hè? Ik vind het echt heel mooi bedacht, zo’n vulsysteem. De productiekosten zullen niet gering zijn geweest, vermoed ik. Maar toch jammer dat je dit soort dingen niet veel meer ziet.

Binnenkort ga ik er een pen mee vullen en proberen hoe het schrijft. Qua hoeveelheid kan ik in elk geval even vooruit. Een flinke fles blauw-zwart en een flinke fles groen.