Boekendoel

Hier schreef ik al eens dat ik graag lees. En ook veel lees.

Een artikel als dit in het NRC, waarin wordt opgeroepen meer te lezen en vooral lezen leuk en aantrekkelijk te maken voor de jeugd spreekt mij dan ook erg aan.

Zelf heb ik nooit problemen gehad met het lezen van boeken voor mijn lijst. Ik denk wel dat het hielp dat onze docenten Nederlands ons veel vrijheid gaven bij het kiezen van boeken. Er was gelukkig geen voorgeschreven lijst. Je mocht lezen wat je wilde. Als je twijfelde of het boek ‘literair’ genoeg was vroeg je dat even aan de docent. Zo stelde ik een lijst samen met boeken die niet zoveel mensen lazen.

Het boekverslagen maken was vervelend, dat zat in de weg bij het lezen van meer boeken. Samenvattingen maken vond ik helemaal onzin. ‘Als ik toch wel kan vertellen waar het over gaat, waarom moet ik dan nog samenvatten? Ik kan de samenvattingen bovendien gewoon kopiëren uit de samenvattingenbundels, dat schiet toch ook niet op?’ Mijn docent gaf zich gewonnen toen bleek dat ik inderdaad van elk boek prima een samenvatting kon geven en zijn collega’s in latere jaren namen dat gelukkig over.

Lezen doe ik dus nog steeds, boekverslagen maken volgens het format van de middelbare school niet meer. Wel vertel ik graag aan anderen wat ik van een bepaald boek vond.

Zonder specifieke reden stelde ik mezelf ten doel in een jaar honderd boeken te lezen. Ik haalde het in 2016 bijna (93). In 2017 niet (87). En nu ben ik leuk onderweg (18). Geen idee of ik het dit jaar haal, maar ach, je kunt maar een streven hebben. Gelukkig is dit geen verslaving met heel nare bij-effecten 😊

Hamer uit de oven

Vorig jaar, tijdens de dag van de boekhandel, kochten we ‘Alles uit de oven van Van Boven’. We hebben inmiddels een hele serie boeken van Yvette van Boven en we gebruiken ze graag, dus dit was een leuke aanvulling.

Tot nu toe gebruikten we het nog niet. Niet dat we niks aten hoor, maar onze verzameling kookboeken is inmiddels zo groot dat sommige boeken er een beetje in verdwalen. Wij ook wel eens, bij het maken van een boodschappenlijstje. Gelukkig nemen we daar meestal ruim de tijd voor.

Afgelopen week aten we, om het goed te maken, alleen maar uit dit kookboek. En o, wat was het allemaal weer lekker!

Gisteren hadden we eters. Toen maakte ik dit. Het is een koolrabi in zoutkorst. Het is heerlijk. Al vergde het enig breek- en sloopwerk (en het vegen van de keuken daarna) voordat we het konden proeven. Met een hamer had ik genoeg argumenten in handen om te winnen van de zoutkorst.

De gasten hadden het gelukkig zo druk met praten dat ze van het geweld in de keuken niets hebben meegekregen.

Ver weg parkeren

Gisteren liet ik de auto staan.

Nou ja, ik reed er eerst mee naar Kats maar liet hem daar na mijn bijeenkomst achter.

Vandaag wandelde ik er naartoe. Het was heerlijk buiten!

Lunch-uitzicht:

Je kunt te voet langs de ‘verkeerde kant*’ de Zandkreekbrug oversteken:

En als bonus nog even kijken naar het natuurgeweld bij de Katse Heule:

Machtig mooi.

* Als je de verharde paden volgt steek je de brug van zuid naar noord aan de linkerkant over. Maar te voet kun je dus ook langs de rechterkant. Leuk, zo’n stukje wereld waar bijna nooit iemand komt terwijl het toch middenin de drukte ligt.

Buddy’s

Vandaag was ik weer bij het ZHPC. Weer een andere mevrouw.

Ook zij verzuchtte: ‘ik weet het niet’. Ook zij constateerde dat mijn handen wel heel erg als los zand aan elkaar hangen. Waarom dat tot nu toe nooit een probleem was en nu wel is dus nog steeds onduidelijk.

Ik heb wel iets nieuws: ter afwisseling van de harde spalk heb ik nu ook buddy’s. Of een dikke vinger, net hoe je het wilt uitleggen.

Wat fijner is moet de komende tijd blijken. Ik kan er in elk geval slecht Nederlands mee typen. Welke taal ik er wel mee maak heb ik nog niet ontdekt.