Maandelijks archief: september 2015

Fire in the hall!

Geplaatst in Tuin door

Dit voorjaar maakten de tuinmannen een prieel in onze tuin. Daar moet (nog steeds) een dak op komen zodat we een overdekt terras krijgen achterin de tuin. 

Bij een overdekt terras hoort, vind ik, ook verwarming. Een traditionele vuurkorf is onder een afdak niet echt handig. Een haard met schoorsteen is ook niet praktisch met een kunststof dak. Kortom, het was even zoeken. 

Uiteindelijk vond ik Magma. Een haard zonder schoorsteen maar wel afgesloten aan de bovenkant. Verplaatsbaar. En volgens de omschrijving bruikbaar bij een afdak omdat de warmte naar voren gaat en een geringe hoeveelheid rook wordt beloofd door ‘clean burn technology’*.

Gelukkig was Meneer K:)dootje vroeger bij de scouting en kostte het weinig moeite hem ervan te overtuigen dat we zo’n tuinhaard nódig hebben. Nog gelukkiger bleek de spaarpot met verjaardagsgeld, nieuwjaartjes-van-oma en andere redenen om geld in een spaarpot te stoppen zo vol te zijn dat het net leek alsof we heel doelgericht voor een tuinhaard spaarden. 

Uit praktische en esthetische overwegingen (ok, en een klein beetje financiële) bestelde ik de versie van Cortenstaal. Bewust roestig dus. 

Vorige week belde de pakjesbezorgmeneer. Met een enorme doos  

 Daarin zat een glimmende Magma.  

 Huh? Glimmend? Maar… Ik wilde toch een geroeste? 

Gelukkig regelde dat zichzelf snel. Na één dag buiten (ja, echt!) zag hij er al zo uit:  

 Het roest verscheen dus al snel en inmiddels is hij mooi koperkleurig roestig.  

 En hij doet het geweldig! Het is nog een klein beetje experimenteren hoe we zo weinig mogelijk rook maken (sorry buren…), maar dat gaat steeds beter. 

Er is toch niks mooiers dan in de vlammen staren?  

*omdat de rook door het vuur heen naar buiten gaat zou het geen rook meer moeten zijn. Ofzo. 

Ciabatta

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Vorige week vrijdag was het nog een dag mooi weer. Misschien we de laatste zomerdag van dit jaar. Hopelijk niet, maar we hebben toch maar het zekere voor het onzekere genomen en de zomer gevierd. 

Ik was vrijwel de hele dag aan huis gekluisterd.  

 De schilder kwam namelijk onze nieuwe voordeur schilderen. En die moest natuurlijk drogen.

Afijn, dat gaf mooi gelegenheid voor allerlei klusjes en wat voorbereidingen voor ’s avonds. Zomer vier je immers heel goed met een barbecue. ’s Morgens toen de schilder nog bezig was ging ik even snel naar de slager, Meneer K:) dootje bracht een bezoek aan de kaasboer tijdens zijn lunchwandeling en Lies en Yep zouden de salade en de drank verzorgen. Maar bij barbecue hoort ook brood natuurlijk. 

  Aan de slag dus. 
Ik vind dat altijd leuk, deeg maken en dan het wonder van het rijzen ervan meemaken. 

Dit keer werd het ciabatta. Twee ciabatta’s zelfs. Een ‘kale’ en een met zeezout en fijngehakte rozemarijn.  

 De vormgeving is lekker rustiek ;), maar dat doet gelukkig aan de smaak niet af. 

Dat staat toch geweldig op tafel, zelfgebakken brood?  

 Het experiment met zeezout en rozemarijn was goed gelukt, al mag er wat minder zout in volgende keer. 

  Glaasje roze bubbels erbij, heerlijke Franse kaas, meer moet dat niet zijn…

Vaartocht Gehandicapten

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Gisteren was het weer zover: de jaarlijkse vaartocht voor gehandicapten die de Stichting Arti organiseert. Het was alweer de 35e keer dat we gingen varen. 

Al bijna twintig jaar regel ik de boten voor deze vaartocht. Er wordt namelijk gevaren op boten van particuliere schippers die geheel belangeloos hun boot een middag delen met een aantal gehandicapten en hun begeleiders. 

Het is elk jaar weer een groot feest! Dit jaar waren er bijna 140 aanmeldingen, maar gelukkig ook ruim voldoende schippers en boten. Maar liefst 28 schepen voeren mee!

Zo’n dag begint voor ons al rond een uur of tien, al gaan we pas ’s middags varen. Want genoeg pannenkoeken bakken voor al die mensen kost natuurlijk wel even tijd. Gelukkig zijn de bakkers van Arti inmiddels geoefend en onder leiding van pannenkoekenkoning Marcel waren ze vlot op gang.  

 Intussen bouwden de mannen van Boogaard een schitterende oprijlaan voor het aan boord zetten van de rolstoelen.  

 De schippers versierden hun boot met vlaggetjes. En vanaf een uur of een kwamen de passagiers. Als iedereen er is kunnen we ‘eindelijk’ 😉 beginnen met inschepen. Dat is logistiek natuurlijk best een avontuur, de hulptroepen lopen van hot naar her en de boten varen af en aan. Maar iedereen is zo op elkaar ingespeeld dat met een half uurtje iedereen zijn plekje heeft gevonden.

De boten die hun passagiers al aan boord hebben wachten buiten de haven op de rest en als dan de boot met de band verschijnt kunnen we weg!  

Dweilband Vals Alarm is de huisband van de boottocht.  

We varen een rondje over het Veerse Meer, vanaf de jachthaven in Wolphaartsdijk tot ongeveer Geersdijk en terug.  

 Als iedereen met behulp van de sterke mannen weer is uitgescheept is het tijd voor de pannenkoeken!  

    
    En nog meer muziek, Vals Alarm was nog niet moe!  
   Nadat alle passagiers weer opgehaald waren was er voor de schippers en bemanningen een heerlijke barbecue om nog gezellig na te praten.  
 De gezelligheid hield lang aan: na het eten werden de gesprekken voortgezet aan de bar in ’t Oorlam. Uiteindelijk, tegen half twaalf, konden de voetjes omhoog.  

 Aaaaaahhhhh!

Het was weer geweldig. Op naar volgend jaar. 

Alle schippers, bemanningen, pannenkoekenbakkers, sjouwers, de reddingsbrigade, bonnenkoning Rob, nauwgezet secretaris Glenn, havenmeester Erwin, Eveline en Hans: buitengewoon bedankt!!