Olijfoliecake

Geplaatst in Dagelijkse dingen door kdootje

Met rozemarijn en mandarijn!?

Op de voorkant van het boek ‘Home Baked’ van Yvette van Boven staat een geweldige taart (cake, eigenlijk, maar wat er zo mooi uit ziet verdient het predicaat taart):

Het is olijfoliecake met mandarijn en rozemarijn. U zei?

Een eenvoudig recept met een intrigerende combinatie van ingrediënten. Het leek mij een mooie begeleider voor de bespreking van ‘Boek van de doden’ van Philip Huff door onze leesclub afgelopen dinsdag.

Het is, eh, een beetje raar om een flinke plens olijfolie met een flinke scheut suiker te mixen, maar het is het waard: ongeveer een uur later kwam er een prachtige cake uit de oven.

Het maken van glazuur moet ik nog een paar keer oefenen….

Vrijwel iedereen nam nog een tweede stukje cake. Dat kan betekenen dat de stukjes te klein waren om goed te proeven, maar in alle bescheidenheid durf ik wel te zeggen dat het in dit geval echt kwam omdat het Heel Lekkere Cake was.

Gelukkig bleef er nog wel een klein beetje over en had ik gisteren nog een stukje bij de koffie.

Yummie!

18feb2015

Nieuwe schutting

Geplaatst in Tuin door kdootje

Vorig najaar waaide onze schutting definitief weer om. Een aantal palen was al geschraagd. Die waren slecht of zelfs al afgebroken.

Dat gebeurt bij ons nogal gemakkelijk, dat palen slecht worden. We zijn gezegend met zeer vruchtbare (en zware) Zeeuwse klei. Dat blijft dus goed vochtig. Zeker op plaatsen waar weinig of geen zon komt. Zoals helemaal achterin onze tuin. Achterlangs loopt een paadje en daar komt alleen in de zomer af en toe zon tot op de grond. Dus rotten de houten palen vroeger of later weg.

De vorige keer dat de schutting omwaaide woonden we hier nog niet zo lang. Meneer K:)dootje heeft toen zelf nieuwe palen gezet. Die gingen dus minder lang mee dan gehoopt. Omdat we niet over een jaar of zes wéér nieuwe palen willen hebben we deze keer een tuinmeneer gevraagd een heel nieuwe schutting met betonnen palen te komen zetten.

We vroegen hem ook het terras netjes te leggen en een frame voor ons afdak te zetten. Dat heet volgens de tuinmeneer een prieel…
Binnenkort wordt het gelukkig een afdak, met een doorzichtig kunststof dak erop.

Vorige week zijn het terras, het prieel en de schutting gemaakt. Vandaag rooide ik drie struiken en snoeide enkele andere rigoureus. Dus nu kan ik (eindelijk) het project moestuin gaan uitvoeren. Als ik de kuilen en bergen grond weer wat beter over de tuin verdeeld heb dan toch.

We hebben de kaalslag al weer gedeeltelijk opgevuld:

En nu mag dus het voorjaar beginnen!

15feb2015

Winter?wedstrijd

Geplaatst in Dagelijkse dingen door kdootje

Vandaag was er weer een winterwedstrijd. Zeilen. Ja, dat is leuk. En als het is zoals vandaag is het helemaal genieten!
De plaatjes (nou ja, een paar ervan):

Omdat de wind wat wegviel hebben we de baan ingekort. Dat kan door ergens in de baan een nieuwe finishlijn te leggen. Dat is natuurlijk geen daadwerkelijke streep door het water, maar een denkbeeldige lijn. In dit geval tussen een boei (waar wij met de rubberboot bij lagen) en een paal aan de overkant van het water.

Één van de gefinishte schepen bracht ons (twee dames in de zon in een rubberboot) gekoelde witte wijn. Toe maar! Wat een zwaar leven…

12feb2015

Leervermogen

Geplaatst in Dagelijkse dingen door kdootje

Turkse tortels zijn dom.
Nee, dat is heel niet aardig van mij.
Maar zeg nou zelf: jaar in, jaar uit steeds maar weer proberen een nest te bouwen op het rolluik van het badkamerraam van de buurvrouw. En jaar in, jaar uit meerdere keren per jaar met nest en al, afgebouwd of niet, in- of exclusief eieren of kuiken(s) van datzelfde rolluik afduvelen.
Dat is toch niet heel slim?

Ze zijn alweer begonnen dit jaar.

Het wordt vast weer een doorslaand succes…

9feb2015

Thee(licht)kopjes

Geplaatst in Dagelijkse dingen door kdootje

Inmiddels heb ik een hele verzameling oude kopjes. Van die mooie, met bloemetjes, krullen en vaak een gouden randje. Enkele kocht ik, sommige kreeg ik. Vrijwel allemaal verschillend.

Een paar kopjes uit mijn verzameling.

De kopjes passen prima onder het koffiezetapparaat. Ik drink er graag uit. Leuk, proberen een kopje uit te zoeken dat bij je stemming van dat moment past.

Ik heb ook een set van vier witte kopjes met zilveren versiering. Van heel dun porselein. Die gebruik ik niet om uit te drinken.

Ik deed er een beetje vogelzand in en zette daar een theelichtje op. Omdat de kopjes zo dun zijn schijnt het licht er mooi door.

Ik heb nu ‘dubbeldikke’ theelichtjes, met enkele lichtjes schijnt er natuurlijk meer licht door, daarvan is het cupje immers lager.

8feb2015

Update postproject

Geplaatst in Dagelijkse dingen door kdootje

Inmiddels loopt mijn postproject ruim een maand.
En het loopt heel goed!

Enkele van de brieven die ik kreeg.

Ik kreeg al zeven brieven. En ik schreef er ongeveer tien. Nee, ik heb dat niet precies bijgehouden. Dat vind ik niet zo belangrijk. Het is me tot nu toe heel goed gelukt elke week minstens één brief te schrijven, zoals mijn voornemen was. Of het er dan een, twee of meer zijn geweest die week heb ik niet onthouden. Het gaat mij er ook helemaal niet om zoveel mogelijk brieven te schrijven. Wel wil ik überhaupt brieven schrijven. En ik vind het heel leuk als mensen terug schrijven. En er zijn er inmiddels een paar die dat doen. Zo leuk!

Een heel mooie getypte brief.

Voor de brieven die ik kreeg kocht ik een bewaardoos. Brieven bewaar je immers. De brieven die ik vroeger ontving heb ik ook nog (bijna) allemaal. Leuk om af en toe eens terug te lezen. Ze vertellen een stuk van je eigen geschiedenis, ook al heb je maar een kant van de correspondentie bewaard. Vaak komt met het lezen van de brief die ik ontving nog wel een stukje terug van de brief die ik zelf schreef. Als reactie of de brief die voorafging.

Mijn nieuwe brievendoos.

Wat wel een uitdaging is gebleken: het vinden van postpapier. In mijn herinnering was er ‘vroeger’ heel veel keuze. Teveel zelfs soms. Nu moet je winkels die postpapier verkopen met een lampje zoeken. En in die winkels is de sortering vaak beperkt. En als je zoals ik dan ook nog eens kieskeurig bent wordt postpapier kopen, eh, een lastige opgave.
Waarom ik kieskeurig ben? Omdat ik het liefst met pen en inkt schrijf. En dat kan niet op elk papier. Het kan zelfs op heel veel papier niet. Althans, niet zo dat de brief ook leesbaar blijft voor de ontvanger. Vaak vloeit de inkt teveel uit, absorbeert het papier dus te veel. Als pen en inkt niet gaat wil ik graag met vulpen kunnen schrijven. Dat gaat gelukkig op meer soorten papier. Maar helaas geldt ook daarvoor dat er papier is wat teveel absorbeert waardoor de letters uitvloeien.

Hoe deden mensen dat vroeger? Toen was er alleen maar pen en inkt dus toen was (neem ik tenminste aan) alle papier daarvoor geschikt. Wat is er anders aan het huidige papier?