Vrienden wonen in een schitterend huis. Een heel mooi oud pand, een monument, dat ze helemaal hebben opgeknapt. Hun droomhuis, en ik denk van wel meer mensen.
Klein nadeel van zo’n monumentaal pand: het heeft geen HR++ ramen en kozijnen. En dat is in een monumentenpand ook niet echt te realiseren. Dus: het tocht onder de schuiframen door. Dan kun je natuurlijk de luiken voor de ramen doen, maar dan is het ook meteen donker binnen.
Enige tijd geleden belde mijn vriendin op: of ik ook dingen op bestelling maak. En zo ja, of ik dan ideeën had voor tochtrollen voor hun schuiframen. Natuurlijk, ideeën te over. Praktische uitvoerbaarheid beperkte mijn gedachtenchaos gelukkig wat. Haken, breien, naaien, kleuren, materialen: nog steeds mogelijkheden te over. Gelukkig had zij wat wensen qua kleuren en dergelijke, dus kwam ik uit op naaien en donkergrijs.
En dan vinden wat je zoekt, dat is nog een uitdaging. Gelukkig hebben we in Goes nog een redelijke sortering handwerk- en fourniturenwinkels, de weekmarkt meegerekend. Toen was het alleen nog wachten tot de gewenste stof voor de hoesjes er was.
Intussen maakte ik alvast de worsten? slangen? slierten? en vulde ze met zand. 
Vochtig zand, dus mochten ze drogen op de convectorput. Dáár is zo’n put dan weer handig voor. 
Het drogen was nodig…
Het duurde even, maar daarna kon ik de hoesjes maken. Met klittenband, wat miraculeus in bijna dezelfde kleur verkrijgbaar blijkt als de stof die ik kocht. (Ja, dat zou je van tevoren kunnen nagaan. Dat bedenk ik altijd pas achteraf.)
Toen ik eenmaal uitgevogeld had wat handig was, ging het snel. En kijk: ze doen het! Hoezo ‘dat is geen schuifraam?’
Transport. Ze mochten allemaal bij het raampje zitten.
Nou, zo dan. Bij een schuifraam doen ze het ook.
En ja, ik maak dus wel eens dingen op bestelling.
k:)dootje 