Je kunt nooit teveel hobby’s hebben.
Wel te weinig tijd.
Dus gisteravond laat was ik klaar met het in elkaar naaien van deze blouse (? shirt?) die al een tijdje geknipt en wel lag te wachten bij de naaimachine. Strijken vond ik op dat tijdstip geen prioriteit…
Gelukkig is zowel het model als het materiaal niet winters, dus kan ik nu meteen mijn nieuwe shirt (? blouse?) aan. 
(Niet mijn grootste talent, mezelf fotograferen)
Het patroon is uit La Maison Victor 2018-5, het stofje van de markt. Het zelfde patroontje is er in zoveel verschillende kleuren dat ik er misschien nog wel wat anders mee maak ook.
Dank aan meneer Miele dus.
Zeep raspen is niet moeilijk, maar 80 gram is best een berg (foto). Maar: er zijn kennelijk meer mensen die geraspte zeep willen: je kunt tegenwoordig vlokken Marseille-zeep kopen. In een doos van 750 gram, dat is best veel wasmiddel!
Ik heb dus geen pan die groot genoeg is voor zoveel water in een keer, maar ik heb wel veel gaspitten.
Het líjkt pasta…
Ook mijn emmertje is maar nét groot genoeg.
Of nou ja, schaaltje…. 
Meer een doorkijkschijfje met een bijzonder patroon, eigenlijk.
Volgens de verpakking was het toch echt een schaaltje. Een zelfbouwschaaltje. Zelf doen spreekt me altijd aan (Lies weet dat), dus een treffend cadeau.
Volgens de instructie kun je van het spannende schijfje een schaaltje maken door het simpelweg in vorm te duwen. 
Ja! Een schaaltje!
k:)dootje 