Zes jaar geleden schreef ik hier over mijn nieuwe Dr Martens. (Zes jaar???)
Inmiddels zijn de zolen van deze rode schoenen vanwege intensief gebruik al aardig versleten. Het bovenwerk ziet er nog puik uit, dus ik kan er nog prima mee in het openbaar verschijnen. Gelukkig, want ze zitten zo fijn…
Deze week kocht ik wel ‘alvast’ een paar nieuwe. Zwarte. Maar dan wel met iets extra’s (uiteraard, zou Meneer K:)dootje zeggen): zebrastrepen.
Een tijdje terug hoorde ik van iemand van het bestaan van een Kneusjesbox. Een wat? Dat dacht ik ook.
Gegoogled, en dat blijkt een doos vol plantjes te zijn van plantje.nl. Plantjes die om een of andere reden niet meer goed verkoopbaar zijn. Niet helemaal mooi van vorm, een klein beetje beschadigd, te groot.
Maar gewoon mooie plantjes, dus zonde als ze weggegooid zouden moeten worden! Ik bestelde een doos, en vandaag werd hij bezorgd.
Ik bestelde er ook een aantal potjes bij, want zóveel had ik er niet over hier.
Sommige zijn nog een beetje verfomfaaid van de reis, maar ze zijn leuk hè?
Twee verdwenen er al naar het kantoor van Meneer, een derde volgt. Op mijn kantoor (dat is maar half zo groot) komt er ook in elk geval een wonen. En voor de rest moet ik nog leuke plekjes verzinnen, nu staan ze gezellig allemaal in de woonkamer.
Ik ben er helemaal blij mee. Wél leuke plantjes, níet hoeven uitzoeken en twijfelen. 😉
Vier januari vorig jaar haalde ik Joep op bij de lieve mensen van het asiel. Zonder onze Groentekat was het huis zó leeg, dat hielden we niet lang vol.
Joep kroop, nadat hij verschillende andere verstopplekken geprobeerd had, achter de vriezer in de bijkeuken en woonde daar vier maanden. Hij kwam wel af en toe voorzichtig kijken, maar pfoe, wat was dát eng allemaal. Het leverde hem z’n eigen hashtag op Instagram op: #joepdeverstopkater
Na een tijdje liet hij zich wel aaien, achter zijn vriezer (tranen in mijn ogen hoor, toen hij dat voor het eerst toeliet) en spínnen dat hij deed!
Inmiddels is hij aardig gewend aan ons. Aaien is nog steeds een van z’n hobbies, al durft hij daarvoor nog steeds niet op schoot te komen. Verder is hij buiten erg in zijn element en heeft hij twee vrienden waarmee hij in de tuin speelt. Spelen met ons is ook leuk, voetballen of een touwtje vangen zijn soms heel erg nodig.
En hoewel hij nog niet op schoot durft, komt hij wel gezellig mee werken op kantoor. Zolang ik niet aan het bellen ben, gaat het goed.
‘s Nachts zijn we overigens helemaal niet meer eng, denken we. Hij slaapt graag bij mij op bed, soms zelfs bovenop me. Omdat hij daarbij dan echt heel hard spint, is dat voor mijn nachtrust soms wat minder. Maar gezellig is het wel. 😊
k:)dootje 