Op oudejaarsdag begon ik met roken.
Nou ja, eigenlijk werd het toen voor me gedaan.
Gisteren deed ik het weer, maar nu zelf.
Waar er vorige keer zalm op ging, was het nu kipfilet.
Met tijm in plaats van rozemarijn.
Ook deze keer was het erg lekker. Ik had de pittigheid van de rooksmaak wat onderschat en deed dus iets teveel peper op het vlees. Maar verder: jammie!
We aten er broccoli en gebakken aardappeltjes bij.
Natuurlijk is het niet netjes om jaloers te zijn!
Maar ik was het vandaag toch een beetje.
Op de meeuwen op de Veste.
Erop, ja.
Zij konden al schaatsen.
Ik wil ook!
Op maandagavond doe ik aan fietsdaten.
Onze wekelijkse clubbijeenkomst is ongeveer tien kilometer verderop en ik vind het heerlijk om daar op de fiets heen te gaan. Een aantal clubgenoten deelt die afwijking en we treffen elkaar dan ook om kwart over vijf bij de Ringbrug: onze fietsdate.
De afgelopen periode kwam het er niet van om op de fiets te gaan. Regen of nog een afspraak aansluitend aan de clubbijeenkomst waren de voornaamste redenen. Vandaag, net toen ik had bedacht dat het mooi fietsweer was mailde JP: wie er vandaag meefietste. Mijn held! Ik mag van de heren namelijk niet alleen door de polder fietsen in het donker. (Daar hebben ze wel gelijk in. Vindt ook Meneer K:)dootje.). JP is inmiddels samen met J mijn vaste chaperonne geworden, lief toch?
In de loop van de middag werd het hier behoorlijk mistig. Het resultaat was dat de drie fietsende J’s vandaag niet helemaal droog aankwamen op de clubavond. Zeg maar gerust: behoorlijk nat, eigenlijk. We hadden nog wat discussie over de vraag of een muts nou wel of niet handig is en of het dan de voorkeur verdient een muts van een zekere baggermaatschappij te dragen of een gehaakte muts. Ik houd het zelf maar bij haar. Al loopt dan wel de gematerialiseerde mist koud en wel je kraag in.
Nadat de heren zo lief waren te wachten tot ik samen met de andere aanwezige dames een kunstwerk als afscheidscadeautje voor een oud-lid hadden gemaakt fietsten ze me weer naar huis. Wat vanwege het enge wereldbeeld* best avontuurlijk was. En wéér nat…
*Het was nog steeds mistig. En nu ook donker. Een héél klein wereldje dus.
Ik houd van buiten zijn. Het maakt me niet uit of het zomer, winter, lente of herfst is. Elk jaargetijde is het mooi buiten. Het weer maakt ook niet zoveel uit. Mist is mooi. Maar zon ook. Windstil is prachtig. En storm ook. Alleen regen vind ik minder prettig. Hoewel ook in de regen buiten zijn soms fijn is.
Vanmorgen zag het er buiten prachtig uit. Stralende zon en licht bevroren. Een grote verandering na een week storm en vooral ook veel regen.
Ik kon de verleiding niet weerstaan 😉 en wandelde mijn rondje. Zo heerlijk!
Een voorzichtig laagje ijs op de sloot.
De molenaar maakte de molen klaar om te gaan draaien.
Ijsveren op auto’s in de schaduw.
Mijn vaste vergezicht met winterzon en heel erg helder.
De knoppen in de bomen worden al aardig dik.
Wat een felle kleuren!
Selfie 🙂
Ijzig groen.
Eenden al in hun nieuwe verenpak.
Ik heb genoten! Ik zou bijna niet meer terug naar binnen willen…
Wat doen we met oudjaar? Een jaarlijks terugkerende vraag. Dit jaar ging een sluimerende wens van mij in vervulling: barbecueën in de winter!
Een fotoverslag.
Twee ongeduldige Smokey Joes en een volle vuurkorf.
Fire in the hall!!!
Dronken spiesjes.
PITTIGE spiesjes.
Paddenstoelen met kruidenboter in handige bakjes.
Tartaartjes die toevallig nog in de koelkast lagen.
En toen de eerste pièce de résistance:
Tadaaaaaa:
Warm gerookte zalm! Heerlijk!!
Gamba’s
Na een kort intermezzo vanwege 12 uur en gelukkig nieuwjaar was het tijd voor het tweede pièce de résistance:
Bananenbootjes! Naar wens te flamberen met rum.
Dit alles begeleid door drie voortreffelijke salades die ik vergat te fotograferen.
De hele avond werd de tafel opgeluisterd door de ‘kitsch’ uit een vorige post:
Het was is veel opzichten een heerlijk warme avond!
k:)dootje 