Boekendoel

Hier schreef ik al eens dat ik graag lees. En ook veel lees.

Een artikel als dit in het NRC, waarin wordt opgeroepen meer te lezen en vooral lezen leuk en aantrekkelijk te maken voor de jeugd spreekt mij dan ook erg aan.

Zelf heb ik nooit problemen gehad met het lezen van boeken voor mijn lijst. Ik denk wel dat het hielp dat onze docenten Nederlands ons veel vrijheid gaven bij het kiezen van boeken. Er was gelukkig geen voorgeschreven lijst. Je mocht lezen wat je wilde. Als je twijfelde of het boek ‘literair’ genoeg was vroeg je dat even aan de docent. Zo stelde ik een lijst samen met boeken die niet zoveel mensen lazen.

Het boekverslagen maken was vervelend, dat zat in de weg bij het lezen van meer boeken. Samenvattingen maken vond ik helemaal onzin. ‘Als ik toch wel kan vertellen waar het over gaat, waarom moet ik dan nog samenvatten? Ik kan de samenvattingen bovendien gewoon kopiëren uit de samenvattingenbundels, dat schiet toch ook niet op?’ Mijn docent gaf zich gewonnen toen bleek dat ik inderdaad van elk boek prima een samenvatting kon geven en zijn collega’s in latere jaren namen dat gelukkig over.

Lezen doe ik dus nog steeds, boekverslagen maken volgens het format van de middelbare school niet meer. Wel vertel ik graag aan anderen wat ik van een bepaald boek vond.

Zonder specifieke reden stelde ik mezelf ten doel in een jaar honderd boeken te lezen. Ik haalde het in 2016 bijna (93). In 2017 niet (87). En nu ben ik leuk onderweg (18). Geen idee of ik het dit jaar haal, maar ach, je kunt maar een streven hebben. Gelukkig is dit geen verslaving met heel nare bij-effecten 😊

Boeken!

IMG_9487

Alfabeto Visual: Een alfabet gemaakt van boeken die op hun kant staan, ontworpen door Sónia Lamêra. De foto komt van This is Colossal.

Ik lees heel graag. Al mijn hele leven, althans, zolang als ik me kan herinneren dan toch. Het komt maar zelden voor dat ik op een dag niet lees. En dan tel ik het lezen voor het werk of het lezen van de krant en dergelijke niet mee, ik bedoel lezen in een boek.
Heerlijk, het beleven van een andere wereld in je hoofd.

Lezen is voor mij dan ook echt ontspanning.
Even niks anders doen en even afstand nemen van de dagelijkse dingen.

Ik lees heel veel verschillende boeken.
Als ik heel druk ben lees ik wat gemakkelijker boeken of herlees ik boeken. Een spannende detective of thriller of good old Harry Potter is dan heerlijk.
Eigenlijk de enige genres die ik vrijwel niet lees zijn science fiction en fantasy. Ik moet me wel in mijn hoofd een plaatje kunnen vormen van het verhaal en dat kan ik bij dat soort boeken niet zo goed.
Overigens hoeft dat plaatje niet heel compleet ingevuld te zijn. Een sfeerbeeld is soms al voldoende. Meestal heb ik ook niet echt een concreet gezicht van de hoofdpersoon in mijn hoofd. Wel van het karakter en een algemeen plaatje van het uiterlijk. Maar dus niet tot in detail ingevuld.

Bij ons in huis zijn overal boeken te vinden. Als ik niet oppas verdwijnt ons huis er onder. Regelmatig geef ik dan ook boeken weg aan mensen die ze graag willen lezen of voor een boekenkraam of -markt. Want er komen ook steeds nieuwe boeken bij.
Gelukkig lees ik een deel van mijn boeken digitaal, op de e-reader. Anders zou het helemaal niet bij te houden zijn. Met name op vakantie is zo’n e-reader handig, dan kunnen er tenminste genoeg boeken mee om drie weken genoeg te lezen te hebben. Ik lees namelijk niet alleen graag, maar ook vrij snel. Dus in drie weken vakantie kunnen er zomaar vijftien boeken doorheen gaan. Dat is best een grote stapel om mee te nemen, zeker omdat onze boot (waar onze vakanties meestal zijn) niet zo heel groot is. Vooral Meneer K:)dootje was dan ook erg blij met de door mij aangeschafte e-reader. Niet alleen vanwege de ruimtebesparing, maar ook omdat het scherm van de e-reader verlicht is en het licht dan dus niet aan hoeft te blijven als hij al wil slapen en ik nog lees in bed.

Zoals gezegd lees ik allerlei soorten boeken. Ik vind het dan ook leuk van anderen te horen wat zij lezen, omdat dat weer leuke suggesties kunnen zijn om zelf ook te lezen. Zo lees je ook weer boeken die je zelf misschien niet zo snel zult pakken.
Ik zat daarom ook een tijdje bij een leesclub, maar (mede) doordat ik vaak alweer een paar andere boeken gelezen had op het moment dat we het leesclubboek gingen bespreken en ik dus niet meer altijd goed wist wat ik ervan vond ben ik daar weer mee gestopt.
Wel heb ik een What’s App-groep gemaakt, ‘Leesmeisjes’. Daarin wisselen we met (inmiddels) elf dames uit welke boeken we lezen en wat we daarvan vinden.

Wat ik zelf ook leuk vind om te doen is anderen vertellen over boeken. Sinds afgelopen zomer mag ik dat elke paar weken op zaterdagochtend op de radio doen. In het programma van Elias den Hollander op zaterdagochtend geeft elke week iemand een boekentip. In ongeveer vijf minuten vertel je dan waarom je een bepaald boek aanraadt aan anderen. De boekentips die al geweest zijn zijn hier te beluisteren.

Gestolen leven

IMG_4272

Met de leesclub lazen we onlangs het boek Gestolen leven van Adam Johnson.

Oef…
Wat een heftig boek. Of eigenlijk moet ik zeggen: wat een heftig verhaal.
Het speelt zich af in Noord-Korea en geeft een inkijk in de beklemmende werkelijkheid in dat land. Hoewel we ons hier in het vrije Nederland denk ik geen voorstelling kunnen maken van hoe het werkelijk is om zo onvrij te zijn doet dit verhaal je dankbaar zijn voor je eigen vrijheid.

Wat ik heel onwerkelijk vond was dat de meeste Noord-Koreanen volkomen lijken te accepteren dat hun leven door anderen wordt bepaald en misschien kun je zelfs wel zeggen geleefd. Er bestaat in dit boek geen vrije keuze wie en wat je bent. Als van hogerhand bedacht wordt dat je voortaan iemand anders bent dan is dat zo. Ook voor de familie van de persoon van wie je de plaats inneemt.
Slechts een enkeling komt in opstand tegen het regime en die wordt over het algemeen meewarig aangekeken.

Ook bijzonder vond ik het enthousiasme waarmee de soms absurde ideeën van de machthebbers worden ontvangen. Zo wordt besloten voortaan geiten op de daken van (flat)gebouwen te gaan houden zodat de bevolking vlees en melk kan krijgen. Iedereen wordt ingezet om grond op de daken te krijgen zodat de geiten daar kunnen gaan leven. Dat daarna regelmatig geitjes uit de lucht komen vallen wordt volstrekt normaal gevonden.

Hoewel iedereen van de leesclub een heel ongemakkelijk gevoel overhield aan het boek waren we allemaal toch ook blij het gelezen te hebben. Het boek zet aan tot nadenken over zowel je eigen vrijheid als de bizarre onvrijheid die sommige regimes opleggen en waarnaar de mensen zich toch ook schikken.

De Cirkel

IMG_4193

Ik las De Cirkel van Dave Eggers. Een pakkend boek, zowel door de schrijfstijl als door het onderwerp. Fascinerend om te zien hoe mensen zich volledig, zonder enig voorbehoud, overgeven aan sociale media. En hoe vreemd ze het vinden als anderen dat niet doen.

Beangstigend vond ik het ook wel. Hoe gemakkelijk mensen worden meegesleept en het denken overlaten aan anderen. Of niet stilstaan bij de gevolgen van hun handelen, voor zichzelf noch voor anderen.
En ook dat het op enig moment zover komt dat degenen die niet meedoen met de volledige openheid via sociale media worden gezien als verschoppelingen en een bedreiging voor de maatschappij: ‘Zij moeten hoognodig bekeerd worden! Een andere levenswijze dan de onze is niet mogelijk!’

Een boek dat aanzet tot nadenken over sociale media, maar ook over sociale verhoudingen en gedrag.

Ik vond het een aanrader!