Vanavond haakte ik een omslagdoek klaar. Deze keer gebruikte ik het patroon Small Talk Shawl dat ik op Ravelry vond.
Voor de volledige rand had ik niet genoeg wol, dus ik haakte daarvan maar het halve patroon.
Ik gebruikte Katia Olé Socks Rainbow, wol die ik dit voorjaar van Lies kreeg.
Ik had maar net genoeg tijd om de eerste foto te maken, want groentekat kwam de sjaal inspecteren. Vervolgens ging ze er uitgebreid op liggen dus ik denk dat ze hem goedgekeurd heeft.
Morgen zou ik zomaar eens spierpijn kunnen hebben.
Vandaag sjouwde ik namelijk met grond en zand om het overnieuwe terras weer een zetje de goede kant op te geven. Ik versleepte grond, leegde de zakken zand die ik eerder al kocht, haalde nog nieuwe zakken zand en stampte het zand met mijn klompjes netjes aan. Tot slot maakte ik een forse regenbui met de tuinslang.
En nu mag ik wat drinken. Gelukkig hebben we nog een compleet terras elders in de tuin!
Heerlijk hè?
Ik kan in deze tijd van het jaar echt niet langs de groenteboer lopen zonder fruit te kopen. Wat een rijkdom, dat zomerfruit.
Eén van de fijnste dingen om te doen vind ik schrijven.
Ik bedoel dan niet het schrijven van verhalen, gedichten, of anderszins produceren van tekst. Daar ben ik namelijk niet zo heel goed in.
Nee, het gaat mij om de beweging van het schrijven. Een pen vasthouden en letters maken. Gewoon de letters, woorden, zinnen die me voor de pen komen. Om het niet al te zinloos te laten lijken probeer ik wel tekst te maken, in de vorm van brieven, briefjes, kaarten en dergelijke.
Bij een schrijfverslaving hoort voor mij onlosmakelijk een pennenfetisj. Met balpennen heb ik niet zo veel, maar met vulpennen des te meer. En, recent ontdekt, pen en inkt.
Heerlijk, even gaan zitten en de tijd nemen om een brief of kaartje te schrijven. Dat lukt niet zo vaak als ik soms zou willen, maar het is elke keer genieten!
k:)dootje 