InCoWriMo 2018

Het is weer bijna februari, dus bijna InCoWriMo! Elke dag een handgeschreven brief, kaart, kattebelletje, of zoiets, een maand lang. Versturen is natuurlijk leuk, maar hoeft niet persé.

Mijn postbode is er al klaar voor!

Ik ga het weer proberen. Het is de afgelopen jaren goed te doen geweest, 28 ‘poststukken’ in even zoveel dagen. Sommige dagen geen, sommige dagen meer brieven of kaarten. Zo werkt het ook als je niet op de eerste begint: als je teller aan het eind van de maand op 28 staat is het goed.

Waarom meedoen?

Post krijgen is leuk. En brieven schrijven ook! De meeste mensen zijn het niet meer zo gewend, maar je hoeft helemaal niets officieels of serieus te melden te hebben om een brief te schrijven. Een gezellig verslag van je dag, een beschrijving van de waarnemingen in de tuin of op het balkon, je mening over het laatste boek dat je las of de film die je zag, allemaal leuk om met iemand te delen.

En delen doen de meeste mensen dat al, maar dan via Twitter, FaceBook, Instagram, of andere sociale media. Een brief is ongeveer hetzelfde, maar dan handgeschreven en zonder beperkingen aan het aantal tekens. 😉

Ik ga alvast mijn briefpapier opzoeken en mijn pennen klaarleggen. Doen jullie ook mee?

Portretfoto

Zoals bekend ben ik gek op post. Elke dag hoop ik weer dat de postbode iets brengt en check ik wel drie keer (minstens) de brievenbus. Deze week deed ik een vreugdedansje toen de postbode nog op het tuinpad liep: een dikke envelop uit Grunn!

Dankzij de beste Pic* ooit heb ik nu een nieuw portret.

Zomaar.

Met óók nog een gezellige brief erbij.

Super!

Dikke dankie Vrouw Haaksma!

Wat lijkt het goed hè?

* Partner In Crime.

Vluchtige blik

Een van mijn mede-bestuursleden vliegt. En hij nodigde ons uit voor een rondje over de haven. We zijn daar met een grote verbouwing bezig, dus leek het hem leuk dat vanuit de lucht te bekijken. Nou graag!

Het weer was goed, dus de geplande vlucht kon doorgaan. Cor en ik reden vanaf het bouwterrein samen naar vliegveld Midden-Zeeland. John berichtte dat hij vertrok van Seppe.

Na de koffie met uitzicht op het vliegtuig gingen we op pad. Op dit vliegveld wandel je gewoon vanuit het restaurant naar het vliegtuig.

Checklist afwerken.

En voordat je bij de startbaan bent nog even je vliegtuig uit de modder trekken. Gelukkig is de start- en landingsbaan wel verhard…

Na een aantal rondjes over de haven vlogen we nog een rondje over Schouwen-Duiveland. En Walcheren natuurlijk

Navigatie via de iPad

En weer een zachte landing

Na de lunch vertrok John weer naar Seppe, Cor en ik reden naar Wolphaartsdijk.

Heel gaaf, dank je wel John!

Gerimpelde mangojam

Vandaag kreeg ik van de groenteboer vijf mango’s met oma-appelwangetjes. Niet meer geschikt om te verkopen (voor hem) of te bewaren (voor mij). 

Ik had gelukkig nog wat lege potjes en kon Meneer K:)dootje in de supermarkt bereiken, dus werden de mango’s jam. 

Schillen en snijden.

Pureren met de staafmixer

Verwarmen en dan 1 minuut koken met wat geleisuiker erbij (dankzij Meneer K:)dootje dus) en:

Drie potjes jam*! 

Drie ja. Er woont er een bij Lies. 

*recept van Uit de pan van San

Wandelen

Al eerder schreef ik over wandelen. Dat doe ik nog steeds graag, maar ook te weinig. Dus nu heb ik me voorgenomen dit jaar 200 wandelingen (wandelingetjes) te maken. Minimaal een half uur, dan tellen ze mee. Ongeveer vier per week, dus.

Vandaag liep ik 2/200. Langs een paar van de (weinige) plaatsen waar het ‘stralenkunstwerk’ Gronden, van Trechter 5, nog te zien is in de bestrating.