maart | 2023 | k:)dootje

Ik ben nog steeds dat kind dat tuinkers kweken geweldig vindt. Magisch, die zaadjes die met alleen een beetje water en licht zomaar plantjes worden.

Daarnaast is het natuurlijk geweldig lekker op een boterham met kaas. Of eiersalade. Of mayonaise. Of in de sla.

Toen ik moestuinzaadjes ging bestellen bij de Bolster en daar een setje kiemgroenten met een kweekschaaltje vond, was ik dus verkocht.

Water in het schaaltje, roostertje erop. Zaadjes erop strooien en braaf wachten. En elke dag het water bijvullen natuurlijk.

Eerst kweekte ik een schaaltje tuinkers. Nu zijn de mosterdzaadjes aan de beurt.

Geen briljante foto, maar het smaakte wél goed 🙂

Ik wandelde vandaag een rondje door het Poelbos. Da’s geen groot bos, ik denk dat sommige mensen ‘bos’ zelfs te pretentieus vinden, maar hé, het heet nu eenmaal zo. Én het is er mooi.

Bijna aan het einde van mijn rondje zag ik dit.

Daslook!

Wat leuk! Dat zag ik nog niet eerder bewust.

Er stonden een paar redelijke ‘vlekken’ bij elkaar in de buurt. Ik schatte in dat ik wel een klein beetje mee zou kunnen nemen zonder grote problemen te veroorzaken.

Voorzichtig stapte ik weg van het pad en sneed (hoera voor mijn zakmes!) hier en daar een blaadje af. Even nadenken hoe ik die blaadjes heelhuids, of in elk geval zo heelhuids mogelijk, mee kon nemen. Uiteraard had ik geen zakje, bakje of iets anders praktisch bij me.

In het grote voorvak van mijn rugzak dan maar.