Kiemgroenten

Ik ben nog steeds dat kind dat tuinkers kweken geweldig vindt. Magisch, die zaadjes die met alleen een beetje water en licht zomaar plantjes worden.

Daarnaast is het natuurlijk geweldig lekker op een boterham met kaas. Of eiersalade. Of mayonaise. Of in de sla.

Toen ik moestuinzaadjes ging bestellen bij de Bolster en daar een setje kiemgroenten met een kweekschaaltje vond, was ik dus verkocht.

Mosterdzaadjes

Water in het schaaltje, roostertje erop. Zaadjes erop strooien en braaf wachten. En elke dag het water bijvullen natuurlijk.

Eerst kweekte ik een schaaltje tuinkers. Nu zijn de mosterdzaadjes aan de beurt.

Na één dag zijn ze al aan het uitlopen!
Tweede dag
De eerste blaadjes
Miniplantjes!
Eetklaar!
Geen briljante foto, maar het smaakte wél goed 🙂

Tuinadoptie

Lies en Yep hebben een Volkstuin. Met een hoofdletter, want van serieus formaat. En met een geweldige ligging, dat ook.

Uit zo’n tuin komt, mits je het eerst zaait en plant natuurlijk, een boel lekkers. Al jaren delen wij in dat lekkers, waarvoor we tot nu toe weinig anders deden dan het klaarmaken en opeten. Dat evonden we niet meer in verhouding, dus stelden we voor een deel van de werkzaamheden te adopteren. De reactie op het voorstel was ‘graag!’, dus nu zijn we adoptietuiniers.

Ik groef kuilen.

Gisteravond gingen we nog even naar de tuin. Meneer K:)dootje hielp met de jaarlijkse strijd ‘Yep tegen net en kersenboom’ (ze wonnen, uiteraard), ik groef kuilen.

Dat deed ik op de plaats waar nog oude aspergeklauwen (ik heb het niet verzonnen) in de grond zaten. Die kon ik er dan mooi meteen uithalen. Dat ik meteen ook drie mierennesten uitgroef was ook niet verkeerd, gezien de hoeveelheid daarvan in de gehele tuin.

De associatie met klauwen heb ik nog niet helemaal, ik vond het meer dikke spaghetti. Hoe dan ook: het is een flinke berg wortels, en de grond is daar weer klaar voor iets anders.

En ik kon meteen ‘sporten’ afstrepen van mijn te-doen-lijstje van gisteren…

Zei ik al dat de ligging geweldig is?