Wat een licht!

Het wordt alweer lekker vroeg licht én niet zo vroeg donker: joepie! Lente!

Ik haalde mijn step uit de wintermottenballen en ontdekte wat ik deze winter vergeten was: een nieuwe batterij in de kilometerteller doen en ook in het voorlampje.

Gelukkig zit de fietsenwinkel bij ons om de hoek, dus kon ik niet alleen mijn computertje laten voeren, maar ook nog wat extra wind in de banden blazen. Want keiharde banden steppen het best. Klein nadeel: op klinkers maakt mijn step dan een leven als een oordeel. Nou ja, dan hoef ik niet te bellen, men hoort me wel aankomen…

Een nieuwe batterij voor mijn elastieklampje was niet voorradig. En eigenlijk wilde ik ook een krachtiger voorlamp. De fietsmeneer adviseerde welke lampen (want dan ook maar meteen een nieuw achterlicht, waar ik niet tegenaan schop bij het steppen) goed waren.

Thuis heb ik ze netjes gemonteerd. Achterwiel eruit (handig hoor, geen ketting!) , reflector eraf, constateren dat de kleur van de step niet zonbestendig is: , lampje erop: tadaaa!

Voor de voorlamp moest de kroonbout eruit, want daar moet de lamp ook op gemonteerd. Niet moeilijk. Behalve dat de bestaande bout te kort was om de lamp erbij te zetten. Gelukkig had Meneer K:)dootje nog een langere bout, én een hand over om het moertje vast te draaien. Soms zou ik best drie handen willen hebben.

Ik kan weer veilig het donker in! Waar dus steeds minder van is. Goede timing weer…

Toch nog een boekje

Natuurlijk heb ik al genoeg boekjes. Opschrijf-, teken-, verf-, kleur-, knutsel-, dingesboekjes bedoel ik dan. Boeken waar iemand anders de tekst al in schreef heb ik nooit genoeg natuurlijk.

Toen ik donderdag met mams in Breda was kocht ik toch nog een boekje.

Met glitters, dat alleen is al een excuus, toch?

Mijn echte excuus was dat het voor elke dag van het jaar een bladzijde heeft. Zonder lijntjes, zodat je erin kunt tekenen én schrijven. En niet te groot, anders zijn de pagina’s veel te intimiderend. Dan houd ik het niet vol om regelmatig een bladzijde te vullen, denk ik. Dan heb ik liever dat m’n blaadjes te klein zijn 😉

Vandaag maakte ik de eerste twee blaadjes. Met tekeningetjes. Want tekenen is gewoon leuk om te doen, en ik doe het veel te weinig. Ik vind het (inmiddels) niet (meer) belangrijk of het een geweldige tekening wordt. Ik vind het wel belangrijk dat ik het leuk vond om hem te maken. En of voor mijzelf herkenbaar is wat ik ermee wilde uitdrukken.

Beetje inkt, beetje waterverf, beetje kleurpotlood: lekker spelen.

En nu braaf elke dag (nou ja, vaker dan voorheen) een blaadje vullen!