Tagarchief: eten

Noten jagen

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Als kind was ik al gek op het verzamelen van eikels, kastanjes, blaadjes, takjes, beukenootjes en nog meer. Dat is niet veranderd. De eerste kastanje die ik vind gaat steevast in mijn jaszak. Daar zit meestal ook nog wel een schelp in. Of een eikendopje. En mooie steentjes.

Onlangs kwam ik op een hardlooprondje langs een plek waar hazelnoten lagen. De bolsters (heet dat zo bij hazelnoten?) daarvan zijn erg decoratief. En de nootjes zien er niet alleen leuk uit, ze zijn ook nog lekker. Maar ja, tijdens het hardlopen heb ik geen zakken…

Vanavond liepen we, wél met zakken, nog even langs dezelfde plek. En raapten we twee handen vol met nootjes. Het was al bijna donker, anders had ik misschien nog wel wat meer gezocht. Nu denk ik dat ik nog een keer terug ga.

Kiemgroenten

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Ik ben nog steeds dat kind dat tuinkers kweken geweldig vindt. Magisch, die zaadjes die met alleen een beetje water en licht zomaar plantjes worden.

Daarnaast is het natuurlijk geweldig lekker op een boterham met kaas. Of eiersalade. Of mayonaise. Of in de sla.

Toen ik moestuinzaadjes ging bestellen bij de Bolster en daar een setje kiemgroenten met een kweekschaaltje vond, was ik dus verkocht.

Mosterdzaadjes

Water in het schaaltje, roostertje erop. Zaadjes erop strooien en braaf wachten. En elke dag het water bijvullen natuurlijk.

Eerst kweekte ik een schaaltje tuinkers. Nu zijn de mosterdzaadjes aan de beurt.

Na één dag zijn ze al aan het uitlopen!
Tweede dag
De eerste blaadjes
Miniplantjes!
Eetklaar!
Geen briljante foto, maar het smaakte wél goed 🙂

Experimenteten

Geplaatst in Dagelijkse dingen, Tuin door

Afgelopen zondag gingen Meneer en ik barbecueën. Dat doen we wel vaker, dus is dat weinig nieuwswaardig.

De afgelopen maanden hebben we wel een aantal nieuwe recepten geprobeerd / bedacht, waardoor we nu vrijwel de hele maaltijd op de barbecue (kunnen) klaarmaken.

Gegrilde groente is natuurlijk niet echt avontuurlijk, evenmin als gepofte aardappels dat zijn.

Gepofte bietjes met knoflook, daarna verwerkt tot salade, eventueel met geitenkaas of fèta en rucola is wel wat avontuurlijker. Salade van op de kolen geblakerde paprika’s is heel niet vervelend.

Qua vlees was het nog redelijk standaard, vonden wij. Maar afgelopen zondag bedacht ik nieuwe marinade voor de kip: limoncello, (gedroogde) rode peper, olijfolie en zout. Minimaal een half uur marineren. Jum!

En we maakten al verschillende keren ‘in appelcider gemarineerde zalm met bosui op cederhout’. Nu probeerden we kabeljauwfilet met hete tomatenjam op cederhout.

Het kan nog wat meer zout hebben, maar ook dit experiment was geslaagd.

Het ziet er leuk uit hoor, limoncello, maar lekker vind ik het niet…

Spontaan idee

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Terwijl ik me achter mijn bureau door een dossier ploegde bedacht ik dat de kabeljauw nog uit de vriezer moest. Voordeel van kantoor aan huis: ik liep naar de keuken en haalde de kabeljauw uit de vriezer. 

Terug achter mijn bureau ploegde ik verder. Ineens kwam het idee in me op dat we ook best bij Frascati in Willemstad zouden kunnen gaan eten. En dat Lies en Yep misschien wel mee wilden. 

Toen Meneer K:)dootje thuis was opperde ik mijn idee. Als reactie zette hij de oven weer uit en zocht zijn autosleutel. 

Enkele telefoontjes later (meer dan een half uur rijden zonder te weten of je terecht kunt is onhandig. En Lies en Yep doen (nog steeds) niet aan telepathie) waren we op weg. 

Het resultaat? 

En een heel fijne, gezellige avond. 

Joepie. 

Etentje

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Ooooo, het is hopeloos met bloggen. Genoeg blogwaardigs maar ik vergeet steeds dat zo’n verhaaltje zichzelf niet schrijft.

Goed. Een etentje dus.

Vorige week vrijdag togen we met Lies en Yep naar Willemstad (gewoon in Noord-Brabant hoor, niks exotisch). Dat uitstapje zat al even in de pijplijn, maar nu vonden we plotseling een geschikt moment. Een aanleiding? Hoezo?

Waarom we vanuit Goes vrijwillig drie kwartier willen rijden om aan tafel te kunnen? Omdat Frascati erg leuk is.

De menukaart:  Tegelijk je placemat dus. Handig, want je bestelt steeds twee gerechtjes per persoon. Waarbij niemand zich iets hoeft aan te trekken van de ‘vaste volgorde’ van voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht. En ook niet iedereen tegelijk in dezelfde gang zit.

Deze keer at ik bijvoorbeeld helemaal geen hoofdgerecht. Wel heel veel heerlijke voorgerechtjes. En een paar toetjes.

Nee, ik at de toetjes links en rechts onder niet twee keer. Het programma vindt het leuk die foto twee keer op te nemen in het mozaïekje. Prima, want het was wel errug lekker. Vooral de Chocolade Toffee taart. O!

De paddenstoelenkroket is door ons gezelschap unaniem gekozen tot gerecht van de avond. Je kunt ons er allemaal ’s nachts voor wakker maken (zijn er vrijwilligers?).

Behalve erg lekker was het ook erg gezellig. Volledig de drie kwartier rijden waard. 

Rest Fest*

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Zomaar een ‘gesprekje’ met Lies op de vrijdagmiddag:

Zeg, zullen we samen eten vanavond? Of komt dat voor jullie niet uit? 

Ja, leuk! Maar ik heb restjesfest…

Dus?

Het ‘probleem’ bleek dat de hoeveelheid restjes wat krap bemeten was om met vier personen van te eten. Gelukkig zijn er winkels, zodat we er nieuwe restjes bij konden maken. 

Dit alles leidde tot de volgende ecclectische maaltijd*:  Pompoenovenschotel als amuse

 Oma’s gehaktbal

 Kiptahine

  Couscoussalade 

 Veldsla met geitenkaas 
 ‘Nieuwe’ pastasalade

Op het bord: 

En in de glazen ook een diverse selectie: 

Als toetje een restje kweeperen.  Die zien er mooi uit, maar het blijkt niet ons aller favoriete toetje. 

Een zeer genoeglijke avond. 

*Rest Fest rijmt beter, maar de culinaire snobs onder ons kunnen hier ‘Ecclectische maaltijd’ lezen. 

Wijnproeven

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

  
Gisteren hadden we een wijnproefavond op mijn club. Frank, van Wijnimport J. Bart liet ons zes witte en zes rode wijnen en een cava proeven. Janet, de kok van De Zeeuwse Rozentuin, maakte daar zes heerlijke gerechten bij. 

  
Aan onze tafel, met niet geheel toevallig dezelfde tafelschikking als vorig jaar, werd er uiteraard zeer serieus geproefd van al het lekkers. Misschien ook niet geheel toevallig ontaardde het aan onze tafel net als vorig jaar in kwalificaties die niet allemáál geschikt zijn voor een breder publiek. 

  
Ik kan me niet voorstellen dat het aan andere tafels ook is gegaan over knuppels, berenvellen, tijgerbikini’s, konijnenslippers en je innerlijke primitieve schaap. Er waren ook weinig andere tafels waar men de slappe lach kreeg. (Nogmaals excuses aan die andere tafels)

  
Wat het opleverde? Dat ik nog steeds vrij weinig weet van wijn (behalve wat ik wel en niet lekker vind), dat we helaas niet op ons achterdek aan de Mediterranée zaten, dat we onze wijnvoorraad aanvulden en daarmee het goede doel steunden, dat we heerlijk gegeten hebben en dat het heel gezellig was. 

  
O, en voor degenen die zich daar zorgen over zouden kunnen maken: ik was Bob. En dat kwam goed. 

  

Eetgezelligheid

Geplaatst in Dagelijkse dingen door

Regelmatig doen zich hier eetproblemen voor. Dat klinkt veel erger dan het is. Meestal bestaan de problemen uit ‘vergeten vlees uit de vriezer te halen’ of ‘teveel gekookt voor z’n tweeën’ of ‘dat is heel lekker maar kun je alleen in grotere hoeveelheden kopen’. Dit soort problemen kunnen meestal gemakkelijk opgelost worden met dezelfde oplossing: eetgezelligheid. 

Wat dat is? Gezelligheid met eten. Moeilijker is het niet. 

Hoe je dat doet? In ons geval door een eenvoudige kreet (‘Help!’) de wereld in te slingeren via het een of andere kanaal. 

Zondag ging het als volgt. Berichtje van Lies: ‘Zin in Indiaas avondeten?’. Maar natuurlijk. Nog een berichtje: ‘Maar ik heb geen toetje.’ O. Nou: ‘Wij hebben nog Délice de Bourgogne, Époisse en boeren Camembert. Is dat wat?’. Dat was wat. Vervolgens:  

‘Ik heb toch een toetje!’

En zo hadden we ineens een drie gangen diner voor vier personen met koffie met lekkers als nazit. 

 

 Indiaas.   Frans. 

Best een prima combinatie. 

Eetgezelligheid dus. 

Kwekerij in de bijkeuken

Geplaatst in Dagelijkse dingen, Tuin door

Er staat een kwekerij in onze bijkeuken.
Kijk maar:
IMG_6365_2

Wat we kweken? Witlof.
Van Lies kregen we een aantal witlofwortels, met instructie.
Die was niet erg ingewikkeld:
‘Zet de wortels in een emmer met een beetje water. Trek een vuilniszak over de emmer zodat er geen licht bij de wortels komt en zet de emmer op een warme plaats. Kijk af en toe onder de vuilniszak of er nog water in de emmer zit, zo niet, dan bijvullen. Na een paar weken kun je de witlof oogsten.’

Zo gezegd, zo gedaan.
Inmiddels hebben we keurige stronkjes op de wortels gekregen. Een beetje groenig wel, kennelijk is ons merk vuilniszakken lichtdoorlatend.
IMG_6367

Gelukkig doet dat niet af aan de smaak, de salade die we van de wit-met-groene-lof maakten was heerlijk!
IMG_6362_2