Krabbend anker

Afgelopen zondag hadden we weer training voor de wedstrijdzeilertjes op onze vereniging. Het was schitterend weer, wel waaide het vrij stevig.

Samen met Thijs gaf ik de jongste groep training. Stoere jongens en meisjes tussen acht en elf jaar oud.

Als trainers varen wij in rubberboten, de kinderen varen allemaal in hun eigen bootje. Om de kinderen goed te kunnen helpen is het soms handig dat je een rubberboot even voor anker legt. Dan drijf je tenminste niet zo ver weg van de andere kinderen als je bijvoorbeeld bijna ondersteboven in een bootje hangt om iets vast te knopen.

Als je anker niet ‘pakt’ en je dus nog steeds niet op je plek blijft liggen is de term daarvoor dat je anker krabt.

Thijs had deze keer een heel andere variant van een krabbend anker.

Toen hij zijn anker ophaalde zag hij dit:


Gelukkig voer ik er net naast met mijn boot en kon ik het op de foto zetten. Want in twintig jaar had ik dit nog niet eerder meegemaakt!

Windlicht

Vrijdagochtend las ik in de PZC over een nieuw kunstwerk van Daan Roosegaarde dat de avond daarvoor was onthuld in Sint-Annaland. In Zeeland dus!

Het ging om het kunstwerk Windlicht dat ook nog te zien zou zijn diezelfde avond en zaterdag 12 maart en volgende week vrijdag en zaterdag, 18 en 19 maart.

Windlicht is een installatie van een aantal windmolens en groen ledlicht. De windmolens staan in een lijn en op het motorhuis van elke windmolen is een groene ledbundel gemonteerd die op de wieken van de volgende molen schijnt. De bundel is gericht op één van de wieken en blijft daarop ‘plakken’ zodat hij dezelfde baan beschrijft als die wiek. Er ontstaat daardoor een dansende beweging van de groene bundels in de lucht.
Met het kunstwerk wil de kunstenaar de windenergie zichtbaar maken.

Het leek me leuk dit kunstwerk te gaan bekijken en omdat Lies en Yep ‘van de lichtkunst zijn’ lag het voor de hand te vragen of zij ook mee wilden. Dat wilden ze en zo togen we naar het altijd rustige Sint-Annaland. Wat vandaag helemaal niet rustig was. Of nou ja, hoe het in het dorp was weten we niet, maar in de polder was het in elk geval hardstikke druk. Toen we de dijk opreden was er meteen een plaatsje waar we konden parkeren, maar daarmee hadden we heel veel geluk, zagen we later. Het was filerijden! Het was dan ook erg de moeite waard. Extra leuk: door af te stemmen op 105.3 FM als je bij de windmolens in de buurt bent kun je meer informatie en verhalen over het kunstwerk horen op de radio.

Vanaf waar wij stonden was het effect van de dansende lichtbundels goed te zien. Niet zo mooi als op dit filmpje, maar toch heel mooi.

DSC01387

Met een langere sluitertijd kun je op de foto heel mooi de cirkel zien die de bundel beschrijft. De felle witte lampen die je ziet zijn van de auto’s die in de polder rondreden.

DSC01391

In net iets minder dan zes seconden draaiden de wieken een keer volledig rond. Bij nog wat verder inzoomen ontstond er weer een gaatje in de cirkel, waar de paal van de windmolen staat: DSC01392

Het was leuk om te zien dat zoveel mensen de moeite hadden genomen te komen kijken. Wij vonden het ook zeker de moeite waard!

Verpakkingen

Laten jullie je ook zo gemakkelijk verleiden door mooie verpakkingen? Ik dus wel.

Wat een mooie verpakking is zal voor iedereen ongetwijfeld anders zijn. Ik kan zelf ook niet zo goed aangeven wanneer ik een verpakking in zijn algemeen mooi vind. De ene keer komt dat door de gebruikte letters, de volgende keer door de kleuren en weer een andere keer door de vorm. Wat ik in elk geval vrijwel altijd leuk vind is een verpakking met iets extra’s, zoals deze: IMG_9872 waar je achter het raampje van de wasmachine de inhoud van de verpakking ziet: wasnoten.

Deze snoepjes kocht ik om het gezellige doosje: IMG_9868

Vrolijk, kleurig, leuke letters, niet te druk of schreeuwerig, kortom: ik werd er wel blij van.

Extra leuk was dat onder het papier nog een tweede mooie verpakking zat: IMG_9870 Heel anders maar ook heel mooi!

Deze chocolade kocht ik vanwege de vorm en de letters en de bijzondere smaken die er allemaal waren. Nee, die kocht ik niet allemaal, ik kocht alleen de pure en een met peper: IMG_9871 Dat leek me wel interessant om te proberen.

De chocolade heb ik in verband met de vasten nog niet geprobeerd, maar de snoepjes zijn lekker en van de wasnoten kocht ik net een nieuwe voorraad.
Gelukkig koop ik niet àlles wat een leuke verpakking heeft, al moet ik soms echt moeite doen om de verleiding te weerstaan. Vooral in een buitenlandse supermarkt kom je soms heel mooie dingen tegen. Of kennen jullie dat ‘probleem’ niet?

Hortus

Toen we toch in Leiden waren voor de Scratch van Meneer K:)dootje en Lies zijn we op zondag naar de Hortus gegaan. Er was daar een rondleiding met als onderwerp Chinese en Japanse bomen en struiken. Dat leek ons wel interessant.

Helaas zat het weer niet echt mee en hebben we de rondleiding beleefd in de stromende regen onder het genot van een erg koude wind. Maar interessant was het wel!

Een aantal van de bomen en struiken stamt al uit de begintijd van de Hortus, vierhonderd jaar geleden. De meeste Japanse en Chinese soorten zijn door Von Siebold verzameld en naar Leiden gebracht, ruim honderdvijftig jaar geleden.

Na de toer door de tuin, waarbij we nog wat noten van de Ginkgo Biloba opraapten, hebben we ons opgewarmd in de tropische kas. Opdrogen was er met de hoge luchtvochtigheid daar niet echt bij, maar de temperatuur was erg aangenaam.

Toen we voldoende opgewarmd waren hebben we nog heerlijk geluncht bij de Hortus. Daarna hebben we ons opnieuw in de regen gewaagd: terug naar de auto voor de rit naar huis.

Het was een geslaagd en aangenaam weekend en we gaan nog eens terug naar de Hortus als het íets beter weer is…