Reisthee

Ik drink graag thee. Eerder schreef ik al eens over het theeabonnement van Mevrouw Cha. Sinds dat abonnement bestel ik regelmatig thee in de webshop.

Als ik ga wandelen, neem ik ook graag thee mee. Kant-en-klaar in de thermoskan of thermobeker, of ik neem heet water mee en losse thee, zodat ik nog kan kiezen waar ik zin in heb.

Onlangs vond ik iets anders leuks: een meeneem-theeset.

Een klein theepotje met een zeef en drie kleine kommetjes. Het hele setje past in elkaar in een foedraal en kan dan beschermd en wel mee in de tas. Zo leuk!

Afgelopen zondag gingen Meneer en ik wandelen in Oranjezo, en toen dronken we natuurlijk onderweg een kopje thee in het bos. Vers gezet!

Daslook

Ik wandelde vandaag een rondje door het Poelbos. Da’s geen groot bos, ik denk dat sommige mensen ‘bos’ zelfs te pretentieus vinden, maar hé, het heet nu eenmaal zo. Én het is er mooi.

Bijna aan het einde van mijn rondje zag ik dit.

Daslook!

Wat leuk! Dat zag ik nog niet eerder bewust.

Er stonden een paar redelijke ‘vlekken’ bij elkaar in de buurt. Ik schatte in dat ik wel een klein beetje mee zou kunnen nemen zonder grote problemen te veroorzaken.

Voorzichtig stapte ik weg van het pad en sneed (hoera voor mijn zakmes!) hier en daar een blaadje af. Even nadenken hoe ik die blaadjes heelhuids, of in elk geval zo heelhuids mogelijk, mee kon nemen. Uiteraard had ik geen zakje, bakje of iets anders praktisch bij me.

In het grote voorvak van mijn rugzak dan maar.

Dit is alles wat ik meenam, bij elkaar nog geen 20 gram

Even een foto voor Meneer K:)dootje, de chef van dienst. Hij reageerde enthousiast en ging er een recept voor uitzoeken.

We aten gnocchi met paddenstoelen en daslook.

Yum!

Mooi

Niet te beschrijven en niet te fotograferen, dus waarom zou ik het proberen te vangen in een blogverhaaltje? Tja… Omdat ik een deler ben, denk ik.

Gisterochtend regende het. Veel. Hard. Aan het begin van de middag werd het droog genoeg om zonder waadpak boodschappen te gaan doe.

En daarna deed het weer wat voorspeld was: zonnig en droog worden!

Dus voeren we naar Geersdijk. Dat is niet ver en niet ingewikkeld, gewoon leuk. We borrelden wat, we aten lekker (buiten) en we wandelden een rondje.

Het was zo mooi.

Vanmorgen heel vroeg was ik wakker. Toen ik buiten keek, heb ik me snel aangekleed. Wauw!

Er was ook nog maan
Wat later kwam de zon echt boven de horizon.

Alles met overal rondom geluid van vogels. Zo veel, zo gaaf.

Nee, er is niks in het haventje van Geersdijk. Er is alles.

Ver weg parkeren

Gisteren liet ik de auto staan.

Nou ja, ik reed er eerst mee naar Kats maar liet hem daar na mijn bijeenkomst achter.

Vandaag wandelde ik er naartoe. Het was heerlijk buiten!

Lunch-uitzicht:

Je kunt te voet langs de ‘verkeerde kant*’ de Zandkreekbrug oversteken:

En als bonus nog even kijken naar het natuurgeweld bij de Katse Heule:

Machtig mooi.

* Als je de verharde paden volgt steek je de brug van zuid naar noord aan de linkerkant over. Maar te voet kun je dus ook langs de rechterkant. Leuk, zo’n stukje wereld waar bijna nooit iemand komt terwijl het toch middenin de drukte ligt.

Wandelen

Al eerder schreef ik over wandelen. Dat doe ik nog steeds graag, maar ook te weinig. Dus nu heb ik me voorgenomen dit jaar 200 wandelingen (wandelingetjes) te maken. Minimaal een half uur, dan tellen ze mee. Ongeveer vier per week, dus.

Vandaag liep ik 2/200. Langs een paar van de (weinige) plaatsen waar het ‘stralenkunstwerk’ Gronden, van Trechter 5, nog te zien is in de bestrating.

Buiten

Door allerlei dingen was er veel ‘binnen’ in mijn hoofd. Ik was even vergeten hoe goed naar buiten gaan ook alweer helpt 😉

Gisteren ging ik wandelen en verbaasde me erover dat achter deze dijk, nu tegen de stad aan, de zee klotste. 

Oude Zeedijk, Goes

Bovenop plukte ik wat bramen, dat is altijd goed 🙂 

Vanmorgen liep ik weer ruim een uur. Heerlijk. 

Peelandmars I

Onze Rotaryclub is bezig met het organiseren van een wandeltocht. Onze thuisbasis is het eiland Noord-Beveland, ook wel Peeland* genoemd.

Jaren geleden werd op Noord-Beveland de Peelandmars gelopen. Die had een redelijk simpel concept: begin aan de rand van het eiland, houd de hele tijd het water aan je rechter (of linker, als het maar steeds dezelfde is) hand en loop door tot je weer bent waar je begon. Zo’n 50 km later.

Natuurlijk vergt dat niet zo heel veel organisatie. Maar waarschijnlijk zit niet iedereen te wachten op een wandeling van een uur of negen lang. En geld oohalen voor het goede doel is ook niet zo gemakkelijk met zo’n concept.

Kortom: we proberen het wat meer aan te kleden door ook een korte tocht te organiseren, onderweg wat voorzieningen te regelen, etc.

Een van de voorbereidingen die we doen is tweeledig: nuttig en aangenaam. We lopen in een asntal etappes met degenen die dat leuk vinden de lange route.

Vorige week zondag liepen we het eerste deel, van Kortgene naar Colijnsplaat. Na de koffie met appelcake liepen we in ongeveer drie uur naar de erwtensoep met worstebroodjes. Met in totaal bijna twintig mensen.

Het was heerlijk, gezellig en mooi. Op naar de volgende etappe
*peeën = suikerbieten

Beeld

Het is een beetje druk in mijn hoofd en wat is er dan fijner dan even lekker naar buiten? In deze tijd van het jaar is de wereld ’s morgens zo ontzettend mooi! Elke keer weer is het genieten. 

Vandaag combineerde ik het aangename met het nuttige en liep ik een rondje dat ergens langs de supermarkt kwam zodat ik een vergeten boodschap kon doen. 

Het rondje ging dan ook, logischerwijs, door de stad. Onderweg kwam ik dit mooie beeld tegen. Bijzondere vormen. Zacht en ook scherp. Mensen en toch niet. In elkaar passend maar niet echt. 

 Van alle kanten anders. 

Gewoon mooi. 

Wandeling

We zijn net terug van een fijne vakantie en het gewone leven dreigt weer te beginnen. Deze week is er nog een beetje tussenin: nog niet heel druk maar ook niet meer echt vakantie. 

Om aan mijn vakantiequotum ‘buitentijd’ te komen (nou ja, dat is niet haalbaar, dus eigenlijk moet ik schrijven ‘om in elk geval even lekker buiten te zijn’) maakte ik vanmorgen een fijne wandeling. 

Er was zon door een boom: 

Er waren stinksigaren: 

Er waren roze bloemen:


Er was een koe met een kalfje: 

Er liep ineens een kalkoen op straat: 

Er was bedauwd gras: 

Er waren elfenbankjes: 

En er was nog veel meer, maar hé, ik moest ook nog gewoon lekker rondkijken.  Het was heerlijk en mooi. Fijne buitentijd!

Oranjezon

Gisteren ging ik wandelen met Lies. Want maandag was het mooi weer.
Huh? Nou ja, afijn, het was mooi weer, we hadden vrij en we gingen wandelen. Met de auto.
O nee, we gingen met de auto naar Oranjezon en gingen daar wandelen.

Oranjezon is een natuurgebied bij Oostkapelle. Het is in beheer bij Het Zeeuwse Landschap. En het is daar Mooi!

Er was bos, strand, naaldbos, moeras, een uitkijktoren, véél water, zee, een noodbruggetje en er waren duinen. En er was ook iemand met hartjesschoenen. We liepen ruim vijf kilometer en ik maakte -uiteraard- veel meer foto’s dan ik van plan was. Ik laat ze dan ook niet allemaal zien, ga maar lekker zelf kijken!

Het was heerlijk! En ondanks dat we vanwege de hoge waterstand de hele weg achteruit hebben gelopen zijn we niet verdwaald. Nou ja, we liepen de route achterstevoren. Maar dat klinkt veel saaier…
We zagen trouwens géén hertjes. Jammer.