Gisteravond kwamen we terug thuis na drie weken vakantie op Karel (verslag volgt).

We ruimden nog wat op en stopten een was in de machine en toen was het tijd om te gaan slapen. Meer dan de gang, keuken, bijkeuken en slaapkamer zag ik dan ook niet. 

Vanmorgen, na mijn rondje hardlopen, liep ik even de tuin in.

Whoa!

Daar was wel wat te doen, zacht uitgedrukt. Meteen maar de snoeischaar gepakt en het prieel en terras ontzet van de pompoen. En de conifeer, vijg, budleia, lelie en het tuinhuis van de buren stellen ook wel prijs op hun privacy, dus daar weefde ik de pompoen maar uit. 

Er groeien nu al vijf grote pompoenen aan de plant, dat is voor ons voorlopig wel genoeg. Aan de plant zitten nog de nodige bloemen, dus misschien krijgen we nog wel meer pompoenen. In dat geval gaan we daar denk ik adoptie-ouders voor zoeken. In elk geval heeft de plant nu weer een béétje een normale grootte.  

 
Ook de braam was erg enthousiast gegroeid. Die kreeg dus ook een knipbeurt. Toen bleek dat onze groencontainer al vol was en de composthoop onbereikbaar, dus eerst maar douchen en aan het werk. 

Vanmiddag was er weer even tijd om de tuin in te gaan. Ik leende een groencontainer en ruimde eerst al het snoeisel van de pompoen en braam op. Daarna ruimde ik de restanten van de erwtjes en het rekje op. Meteen ook maar even de munt en de citroenmelisse gesnoeid, dan ruikt de groencontainer ook lekker fris. 

Tja, en omdat ik toch bezig was kon ik ook nog wel een deel van de aardappels rooien. De Roseval en de Franceline waren er klaar voor.  

 Deze zijn uit een paar ‘vergeten’ aardappeltjes van vorig jaar. Best nog een leuk oogstje zo. 

  Dit is de oogst van vijf (of zes?) pootaardappels die ik van een vriendin kreeg. We kunnen dus even vooruit. En dat terwijl de Vitelotte Noir nog in de grond zit. 
Nu is ook de tweede groencontainer vol. Gelukkig worden ze morgen geleegd, dan kan ik weer verder in de tuin. Een beetje schoffelen en nog wat meer snoeien zullen geen kwaad kunnen…