Al een tijdje probeer ik minder wegwerpverpakkingen het huis binnen te slepen. Ik maakte broodzakken en bijenwasdoeken, kocht bakjes om mee te nemen naar de slager en de visboer en probeer bij andere producten te letten op de verpakking.

Dat is nog niet eenvoudig. Veel producten zijn in plastic verpakt, vaak in meerdere lagen. Een van de ergernissen: koekjes. Zelfs bij de bakker zijn ze alleen verkrijgbaar in een plastic bakje dat in een plastic zakje zit.

Ik zou het prima vinden mijn koekjes mee te nemen in een papieren zakje. Thuis gaan de koekjes in een trommel, zodat ze knapperig blijven. Ook als ze in plastic verpakt waren, want die zakjes scheuren altijd als je het bakje er terug in probeert te schuiven.

Bijkomend voordeel van papieren zakjes zou zijn dat de koekjes dan uitgestald zouden kunnen worden op een grote plaat en je dan zelf je mix kunt samenstellen. dat lijkt mij heerlijk, voor zo’n vitrine staan. ‘Twee van die, zes van die, drie van deze, …’

Maar goed, dat is voorlopig een droom, dus koos ik een andere oplossing: koekjes bakken. Het is me nog niet gelukt álle ingrediënten te vinden zonder plastic verpakking, maar een groot deel wel. Bloem zit in papieren zakken. Kruiden in glazen potjes. Zout in een papieren zak (gaat thuis in een strooibus). Boter in papier. Eieren (van de kippen van Lies) in hergebruikte kartonnen doosjes. Alleen bruine suiker (en sommige andere soorten suiker) heb ik nog niet gevonden zonder plastic verpakking. O, en bakpoeder en gedroogde gist ook niet. Dat zit wel in papieren zakjes, maar die hebben een plastic coating aan de binnenkant.

Hoe dan ook: stukken minder plastic, en leuk om te doen: koekjes bakken.

Vanmorgen maakte ik peperkoeken, uit Home Baked van Yvette van Boven. Dat zijn snelle koeken! In meerdere opzichten, vrees ik. Snel klaar, maar ook snel op… zo lekker!