Worden jullie ook zo blij van mooie opschrijfboekjes?
Of ben ik de enige die een schap met schriften, opschrijfboekjes, schrijfblokken of briefpapier niet voorbij kan lopen zonder op zijn minst even te kijken? Nee hè?

Op de foto staat een deel van mijn collectie boekjes. Overal in huis zwerven ze rond, met allerlei verschillende bestemmingen. Er zijn een paar vaste waarden, die veel gebruikt worden.
Zo is het grote boek rechtsboven (met het schilderij van Monet) voor aantekeningen, kladversies, lijstjes, etc. Inmiddels ben ik aan mijn tweede exemplaar begonnen, hiervoor had ik er een met brievenbussen erop. Dat boek gaat vaak mee naar vergaderingen of besprekingen en gaat er in de loop van de tijd dus waarschijnlijk een beetje verfomfaaid uitzien. Als ik in de oude versie terugblader kom ik kladversies van Sinterklaasgedichten tegen, opzetjes voor boekbesprekingen, to-do-lijsten, aantekeningen die ik tijdens besprekingen maakte, telefoonnummers en e-mailadressen, noem maar op. Erg leuk!

Het bloemetjesschriftje met de ringband gebruik ik om ideeën voor haakwerk of blogs in op te schrijven. Het boekje is verdeeld in vier delen, waarvan de pagina’s allemaal een andere kleur rand hebben. Handig voor verschillende dingen tegelijk dus. Ik kocht het trouwens in een supermarkt in België. Als je van schriften en opschrijfboekjes houdt moet je zeker eens bij de schrijfwaren gaan kijken als je in België in de supermarkt bent!

Verder heb ik altijd één heel klein opschrijfboekje in mijn tas.

Een aantal mensen kent mijn ‘verslaving’ aan opschrijfboekjes en doet me soms een boekje cadeau. Een heel geweldig exemplaar dat ik pas van Meneer K:)dootje kreeg is misschien niet heel praktisch, maar wel erg mooi:

Behalve dat een boekje er leuk uit moet zien moet het natuurlijk ook fijn papier hebben. Lang niet al het papier is fijn om op te schrijven, althans niet met vulpen. Soms drukt papier snel door zodat je maar één kant van het papier kunt gebruiken. En soms is het papier te ruw om je pen er soepel overheen te laten glijden. Of juist zo glad dat het papier de inkt niet snel opneemt en je dus gemakkelijk je letters uitveegt.

Wat voor het papier in opschrijfboekjes geldt geldt natuurlijk voor al het papier. Briefpapier, kaarten, schrijfblokken: allemaal moeten ze fijn beschrijfbaar zijn.
Het meest vreemde papier dat ik tot nu toe ben tegengekomen is vrij dik papier of dun karton waarvan bepaalde kaarten zijn gemaakt. Of het aan het papier of aan de coating ligt weet ik niet, maar als ik daarop met vulpen schrijf verandert de kleur van de inkt waarmee ik schrijf. Blauw blijft wel blauw, maar rode-kool-paars wordt nachtpaars en helder rood wordt opgedroogd-bloed-roodbruin. Heel bijzonder.
En het meest vervelend vind ik papier waarop je inkt heel ver uitvloeit en de letters dus in elkaar gaan overlopen. Helaas ontdek je dat meestal pas als je al begonnen bent met schrijven.

Zijn jullie net zo kritisch als ik over schrijfpapier? Of ben ik daarin wèl een beetje raar?