Joep moest voor de apk naar de dierenarts.

Het was voor het eerst sinds hij bij ons woont dat hij ergens mee naartoe moest, dus we waren heel benieuwd hoe dat zou gaan.

Nou, het in het reismandje doen ging soepel. Het autorijden ook, al vond hij het duidelijk Niet Leuk. De dierenarts was ook nog niet zo heel eng.

Maar toen!

Toen wilde die beste man Joep UIT Z’N KOOITJE HALEN! EN ONDERZOEKEN ENZO!

Nou, de korte samenvatting is: Joep vond van niet.

De lange versie: Joep schoot ervandoor en zat in twee sprongen vanaf de behandeltafel bovenop het rek met de voorraad diervoeding. Hij zocht daar naarstig naar de uitgang van de spreekkamer, maar vond die niet. Ook niet achter de blikjes kattenvoer. Of de zakken hondenvoer.

Hij probeerde het bureau, maar dat bleek ook geen uitgang. De bovenkant van de dossierkast evenmin. En passant voorzag hij nog wat papieren van een poottekening.

Uiteindelijk kregen dierenarts en assistente Joep weer te pakken en ook nog in zijn kooitje. Joep vond wederom van niet, duwde het deurtje eruit en probeerde nog wat plekken van de spreekkamer waar hij eerder niet goed gekeken had.

Wederom wonnen uiteindelijk de assistente en de dierenarts. En werd Joep in een steviger kooitje gezet. Daar kreeg hij z’n inentingen. Het onderzoeken ging, heel gek, niet door…

Joep was inmiddels over z’n toeren, uiteraard, echt sneu om te zien.

Gauw naar huis, waar hij na een korte aarzeling vanuit het kooitje linea recta naar z’n veilige plek rende: achter de wasmachine en de vriezer in de bijkeuken…

Daar heeft hij een flinke poos nodig gehad om weer bij te komen. Dát was echt Heel Spannend!

Gelukkig lag hij ‘s avonds al weer in zijn nestje in de woonkamer. Maar ‘s nachts moest hij duidelijk nog troost komen zoeken. Waar hij normaal ergens halverwege de nacht op mijn bed komt liggen, meestal tegen m’n benen aan, kroop hij nu heel hard spinnend tussen mijn hoofd en m’n schouder en moest z’n pootje af en toe op m’n wang. Dat sliep toch net iets minder comfortabel, hoe lief het ook was…

Inmiddels lijkt hij het weer vergeten, maar of dat echt zo is, zien we volgend jaar, bij ronde twee…