Vliegengordijn

Als het een enigszins kan, qua weer, staat bij ons de achterdeur open. Groentekat was niet gediend van een dichte deur als ze overdag buiten was. Joep vindt het geen punt, als hij maar binnen gelaten wordt op etenstijd of koffietijd (lees: snoepjestijd). Gaat ‘ie overigens midden op het terras voor zitten wachten hoor, dat binnen laten.

Maar goed, wij vinden de vers binnen stromende buitenlucht wel prettig, dus meestal is de deur open.

Helaas is die open deur behalve voor Joep ook uitnodigend voor allerlei vliegends. Wij zijn best gastvrij, maar niet gediend van rondzoemende bezoekers. Dus maakte ik iets wat al lang op de planning stond:

Een vliegengordijn.

Ik gebruikte geen patroon, maar verzon zelf een randje voor de bovenkant.

En haakte daar slierten van lossen aan. Die verzwaarde ik met gewichtjes die ik maakte van klei:

En nu is het een kwestie van af en toe de te lange slierten inkorten (het blijft best lang rekken…) en elke dag een paar keer uit de knoop halen 😉

O, en af en toe Joep vertellen dat het geen speelgoed is.

Of het echt helpt tegen vliegen? Ik heb nog geen idee. Maar het staat in elk geval gezellig.

Achterbank

Een paar jaar geleden lieten we het terras achterin de tuin opnieuw straten en er een prieel overheen zetten. Vorig jaar is daar een afdak van gemaakt.

Een paar weken geleden kocht ik een hoekbank voor op het terras. Het in elkaar zetten was even gedoe, maar met hulp van mams en een boormachine werd het toch de bedoelde bank.

Hij moet nog wat verder in de hoek, maar dan moet het haardhout eerst verplaatst. Voorlopig staat de bank hier ook prima.

Tafeltje weer terug, struik uit de tuin erop: heerlijk!

En het uitzicht vanuit de nieuwe achterkamer is ook erg leuk:

Voor mijn verjaardag kreeg ik een tijdje geleden wolletjes in allerlei vrolijke kleurtjes. Ik had al bedacht dat dat een kussen voor de tuinbank werd voordat de bank er was, en was er ook alvast aan begonnen.

Gisteren haakte ik het af, vandaag het binnenkussen erin: tadaaa!

Inmiddels is de achterbank zo’n beetje mijn nieuwe woonplek geworden…

Vakantiesjaal

De eerste zaterdag van de vakantie ging ik naar de heerlijke wolwinkel van Jeanet Jaffari in Arnemuiden. En natuurlijk ging ik daar niet weg zonder vakantiewol.

Zonder concrete plannen kocht ik drie verschillende soorten wol: blauwe Findley Dappled van Juniper Moon Farm, Taiyo 4 Ply van Noro en auberginekleurige ..Cowgirlblues Merino Lace Single. Van alles genoeg om in elk geval een sjaal of omslagdoek van te haken.

Omdat het bij elkaar niet zoveel was
Omdat we deze keer genoeg bergruimte aan boord hadden
Omdat Meneer K:)dootje inmiddels al geen wenkbrauw meer optrekt bij de lading wol die ik meesleep op vakantie ging het allemaal mee, samen met nog wat andere wol. Je moet immers reserve hebben: het zou vreselijk zijn om droog te vallen tijdens de vakantie.

Al voordat we weggingen experimenteerde ik wat met de Findley Dampled. Het was immers al vakantie. Heerlijk garen! Heel zacht (50% zijde en 50% merinowol, dus wat wil je), heel licht en heel fijn te verwerken. Met een haaknaald van 5 mm dik haakte ik een opzetje voor een sjaal. 

Het beviel me wel en daarmee werd dit in elk geval een vakantieproject. Had ik al gezegd dat het heel fijn garen is? Het (zelfbedachte) patroon bleek ook lekker weg te haken dus al snel kon ik ook zien of het een beetje werd wat ik wilde.  Ja dus.

Uiteindelijk had ik de sjaal pas net na de vakantie af (ik haakte onderweg ook nog een stukje aan een ander project).

Voor het blocken zag hij er zo uit: 

Na het blocken was hij bijna twee keer zo groot en beter in vorm: 

De sjaal is heerlijk zacht en licht. En Groot: 

Het was een fijn vakantieproject. Het garen is ook heel fijn, dat wil ik zeker nog wel eens gebruiken. Ik ga ook eens bekijken of het er ook in uni-kleuren is, dat lijkt me ook mooi.

Zomersjaal

Ik haakte een sjaal voor bij mijn nieuwe zomerjas.

Het patroon is van Wieke van Keulen en gebruikte ik al eerder, het heet ‘Perfect Darkness’. Het garen is Unikat, Zomerliefde. Ik kocht de bol vorig jaar al maar vond nu pas een goede bestemming. 

Niet helemaal een briljante foto, maar dit is de jas waar de sjaal bij mag.