Donderdag kreeg ik van Lies een berichtje dat ik nog even moest wachten op een Grote Verrassing. Gelukkig ben ik reuzegoed in geduld…. 

Pfff…

Gisteren hielden we een spontane vrijmibo. En kreeg ik de verrassing alsnog. 

 Een geweldige puzzel van een wereldkaart.
 Duizend houten (!) stukjes. Nou ja, misschien iets minder, zo kondigde Lies aan. 
Natuurlijk begon ik er vanmorgen meteen aan. Puzzels zijn geweldig, kaarten ook en oude kaarten helemaal. Een onweerstaanbare combinatie dus. 

 Ja, hier mist nog een stukje van de rand. Maar dat bleek er wel te zijn. 

Het wereldbeeld vervolmaakte zich vlot:  
Uiteindelijk bleek er maar een stukje te missen. In het heel hoge noorden.  

Mooi hè? Er staan een heleboel belangrijke scheepvaartroutes op, erg leuk. En natuurlijk is de wereld sinds 1973 een hoop landen armer en rijker geworden. (De schaduw die je ziet is van mij. Op een stoel.)

Deze puzzel mag nog even blijven liggen. Veel te leuk om naar te kijken om alweer op te ruimen.