Hoewel we het barbecueseizoen nooit afgesloten hebben (kijk maar) hebben we het eerste paasdag wel weer geopend. Dat blijkt dus te kunnen, iets wat niet gesloten was openen. En hoe.
Joe was in zijn nopjes.
Terwijl Joe zich opwarmde genoten wij van een rijk assortiment kaas. Die met de roze spikkels is wensleydale, de favoriete kaas van Wallace. Wij begrijpen hem niet zo goed. Beetje weeïg, zoet. Gelukkig hadden we ook époisse, camembert, chaumes, délice de Bourgogne, gruyère en, eh…. Die Hollandse kaas met blauwschimmel. Vraag maar aan Lies wat dat is.
Uiteraard ging de seizoensopening gepaard met de voortzetting van de competitie ‘hoe hoog gaat de kurk?’. Deze crémant de Bourgogne kwam ruim boven de dakgoot.
Wat we aten?
Bijgerechten. Uiteraard.
Maar ook procureurlapjes,
lamskoteletjes zonder gepofte knoflook, merquez (zonder plaatje) en een klein stukje
gerookte makreel. We hadden eigenlijk al genoeg maar wilden toch proeven. Conclusie: test geslaagd, ook makreel laat zich prima op deze manier roken.
Na de koffie met paasdingen rolden we vol en zoet ons bedje in.
Dat we maar weer vaak mogen barbecuën!
Amen! Mede namens Echtgenoot Yep. (Het was een blauwe geit, zei mijn kaasjuwelier. En biologisch, dat ook.)