De motor heeft de dreigementen kennelijk serieus opgevat en start vanmorgen voorbeeldig. Het belooft weer een heerlijke zeildag te worden.

We hijsen de complete set (grootzeil en genua) en varen aan de wind richting Nieuwpoort (dat is met de wind schuin van voren). De wind is ons goed gezind want we kunnen zonder overstag te hoeven tussen alle zandbanken door varen. Zelfs de Pas de Zuydcoote, een heel smal stukje vaarwater tussen twee zandbanken kunnen we helemaal zeilen.

Na de Trapegeer (een boei) kunnen we recht op Nieuwpoort af sturen. Het is inmiddels flink druk met allerlei bootjes: zeilboten, motorboten, visbootjes, catamarans. Het is duidelijk weekend, iedereen maakt van de gelegenheid gebruik om een rondje te varen.

Als we bijna bij de haven zijn raakt de wind een beetje op. Nadat de motor er weer van overtuigd is dat hij moet starten (grmbl) strijken we de genua en tuffen we het havenkanaal in. Daar is het druk en veel mensen hebben geen oog voor anderen die er ook varen. Sommigen varen heel hard, met hoge golven tot gevolg. Anderen heel langzaam en ook nog midden in het kanaal zodat passeren moeilijk is.

Maar goed, we komen zonder ongelukken bij de jachthaven. Mr. En Mrs. RoodRunner zijn al bij de havenmeester geweest en hebben twee plaatsen geregeld. We varen de haven door en zien onderweg op de kant nog bekenden staan. Even zwaaien en een kort gesprekje. Verderop in de haven ligt nog een bekende boot. De bemanning is niet aan boord zo te zien.

Inmiddels is het flink afgekoeld en het zicht is stukken minder geworden. Hopelijk is het morgen, als we weer verder willen, weer opgeklaard.
We besluiten vanavond frietjes te gaan eten. Dan kunnen we meteen Nieuwpoort-Bad een beetje bekijken.
De heren nemen de gelegenheid te baat om de broeken die ze in Oostende kochten (dezelfde ja, zeegroen) aan te trekken. Nadat ze het ook eens zijn geworden over ongeveer hetzelfde overhemd kunnen we op pad.

We lopen over de recent aangelegde wandelboulevard naar de Boulevard. De heren voorop. Ze hebben ook nog ongeveer dezelfde jas aangetrokken…
Onderweg zien we nog veel vogels op de slikken, het is inmiddels laag water. Er is zelfs een wulp bij.

Aangekomen op de Boulevard blijkt het zicht nog minder geworden. Wel waait het inmiddels weer behoorlijk. Geen fijn weer dus.
Al snel komen we een frituur tegen met de naam Dolfijntje. Dat vinden we gezien de communicatie die we gisteren over de marifoon hoorden wel thematisch dus daar gaan we heen!

Het blijkt voor een frituur nogal een sjieke tent te zijn, met navenante prijzen. Het is gelukkig ook lekkere friet.

Het uitzicht, dat normaal vanaf deze eerste verdieping waarschijnlijk mooi is, is nu, eh…, beperkt.

Na het eten wandelen we terug en eten we onderweg nog een ijsje.
Halverwege komen we langs de Ideeëntuin. Dat is nogal verlopen, maar met onze eigen ideeën erbij zien we heel verrassende dingen. Zoals daar zijn de theatertuin, de een-zitkuil-komt-weer-helemaal-terug-tuin, de wat-loopt-er-niet-dood-tuin, de jeu-de-boules-tuin, de misschien-is-dit-bedoeld-als-Japans-tuin, de onkruid-is-ook-groen-tuin, etc. We vermaken ons prima.

Terug bij de haven liggen Karel en RoodRunner nog keurig op hun plekje.

We hebben ook contact gehad met de bemanning van de boot die we vanmiddag al zagen liggen en zijn uitgenodigd om wat te komen drinken. We stappen dus met volle koffiekan bij hen aan boord en nadat we nog wat lekkers voor bij de borrel en olielampje Marnix (vernoemd naar de gulle gever) opgehaald hebben is het ineens zomaar twee uur ’s nachts. Huh? Afijn, tijd om te gaan slapen dus.

(Marnix)