Zoals altijd was mijn to-do-lijstje voor mijn vrije dag weer veel te ambitieus. Ik ben er nog niet achter of het aan mijn hoofd of aan de klok ligt, maar op de helft van het lijstje is meestal de dag op.

Wat ik vandaag in elk geval wel kon afstrepen was (weer) een stukje tuin. Nadat ik de zuring te lijf was gegaan maakte ik het terras kleiner. Uiteindelijk komt dat natuurlijk weer goed. Denk ik.

Na de work-out sessie met behulp van de zuring deed ik nog een rondje gewichtheffen met dank aan de bouwmarkt.

Op het parkeerterrein van de bouwmarkt vond ik dit:

#watikvandaagvond

Nu mag ik op de bank. Met koffie en een boek. De slinger van Foucault om precies te zijn. Dat ene boek dat ik van vriend J. minstens vijftien jaar geleden al had moeten lezen.