Mondkapjes…

Tja. Ik wíl helemaal geen mondkapje op en probeer dus te voorkomen dat ik in een situatie kom dat ik er een zou moeten dragen.

Maar áls het dan een keer moet, vind ik weggooikapjes zonde. Ze bestaan voor een groot deel uit plastic of ander omverteerbaars, en, logisch, je gooit ze weg na een keer gebruiken.

Oplossing: zelf maken. Met enige tegenzin, maar wél met een leuk stofje. Volgens een patroon van Libelle, met de mogelijkheid er een filter in te schuiven.

Als ik nu een kapje op zou moeten, is er in elk geval nog iets sprookjesachtigs.

Iemand riep, toen hij mijn roodkapje zag, dat hij liever de grote boze wolf wilde.

Nou, dat regelen we dan toch?

Het naaien van de kapjes is op zichzelf dan weer wel leuk, en ik heb nog stof, dus als er liefhebbers zijn: laat maar weten.

(100% katoen, wasbaar op 60 graden, met striklintjes)