Een paar keer per week in dit huishouden: gewas.

Ik ben blij dat we het niet meer hoeven doen zoals mijn oma deed: grote ketels water koken, die naar de wastobbe sjouwen, de was met de hand doen, met de hand spoelen, met de hand wringen: pfoe…

Dank aan meneer Miele dus.

Toch doe ik een stukje van de was nu weer ‘met de hand’: ik maak wasmiddel. Omdat ik het wasmiddel uit de winkel vaak te geparfumeerd vind, er teveel nare stoffen in zitten naar mijn zin en omdat ik niet elke keer nieuwe plastic flessen wil kopen. O ja, en omdat ik het ook wel leuk vind.

Het recept keek ik af. Het is heel simpel: 80 gram Marseille-zeep (geraspt) oplossen in een liter kokend water. Dan nog vier liter kokend water erbij gieten en wachten tot het afgekoeld is.

Zeep raspen is niet moeilijk, maar 80 gram is best een berg (foto). Maar: er zijn kennelijk meer mensen die geraspte zeep willen: je kunt tegenwoordig vlokken Marseille-zeep kopen. In een doos van 750 gram, dat is best veel wasmiddel!

Ik heb dus geen pan die groot genoeg is voor zoveel water in een keer, maar ik heb wel veel gaspitten.

Het líjkt pasta…

Ook mijn emmertje is maar nét groot genoeg.

Afkoelen maar! Dat duurt verreweg het langst in het hele maakproces, het water koken is op afstand tweede.

Inmiddels gebruiken we het al een tijdje, voor vrijwel alle was, en het bevalt prima. De was ruikt lekker fris en wordt goed schoon.