Lies wilde wel met Meneer K:)dootje, en Meneer wilde wel met Lies. Dus die zaten zaterdagochtend al om zeven uur in de auto.
Yep en ik volgden op een veel schappelijker tijdstip met de trein, namelijk half drie ’s middags.

Yep en ik gingen na aankomst eerst inchecken in het hotel waar we dat weekend zouden slapen. Nee meneer de receptionist, twee twéépersoonskamers. Met allebei twéé sleutels ja. Daarna ging Yep met mij mee naar een geweldige wolwinkel (Ribbels. Jullie moeten even kijken), hij is dat immers gewend van wanneer hij met Lies op stap is. Daarna togen wij alvast naar het restaurant waar Meneer K:)dootje en Lies even later aanschoven.

Vanwaar deze ruil?
Nou:

Ergens daartussen zit Meneer K:)dootje. En Lies zit ergens op die tribune rechts:

Ons zicht op Lies werd belemmerd door twee pilaren waarvan een met preekstoel. Helaas.

Maar goed, Meneer en Lies deden mee met de Scratch Muziekdagen Leiden. Met de musicaldag dus, zaterdag.
Zij moesten al ’s morgens om half tien in de Pieterskerk beginnen met oefenen, wij hoefden ons pas om kwart over vijf ’s middags te melden voor het gezamenlijke eten. En natuurlijk daarna voor het concert, zij op de tribunes in het koor, wij op (door Yep goed geregelde) eersterangs plaatsen in het publiek.

Het was erg leuk en indrukwekkend om te zien hoe een groep van 800 mensen in één dag een koor wordt. En een vijftigtal muzikanten een orkest. Wij denken dat de dirigent, Martin van der Brugge, wel even moet bijkomen na zo’n dag, al was duidelijk te zien dat hij er ook heel veel plezier in had.

Yep maakte nog een filmpje en wat geluidsopnamen, maar die krijg ik hier niet in geplakt. Lies heeft op haar blog wel een stukje te beluisteren.

Na het concert meldden we ons netjes met zijn vieren in het hotel (jammer, andere receptionist inmiddels) en dronken we nog wat voordat we ons keurig met de juiste partner in de juiste kamer terugtrokken.