Afgelopen zaterdag gingen we met Mr en Mrs RoodRunner bij Brr, Npzss, neef D en nichtje N baarbekuwen. Alweer ja. 

Het was vreselijk gezellig en reuze lekker. 

Na het eten had Mr RoodRunner nog een probleem dat we moesten oplossen. 

Twee weken geleden had Mrs RoodRunner pech met hun auto. Ergens midden tussen verweg en bijna thuis. Erg onhandig, zo’n tweehonderd km vanaf beide bestemmingen. Afijn. De auto kreeg een tijdelijk logeeradres, Mrs RoodRunner werd gerepatrieerd en er werd een auto geleend voor het autoloze tijdperk. 

In die (van de moeder van Mr RoodRunner) geleende auto lag een cd. Met de naam van de zus van Mr RoodRunner erop. Samengesteld door hun beider broer (dj. Volgt u het nog?). 

De cd bevat allerlei Nederlandstaligs. Liedjes vooral. Eén liedje intrigeerde Mr RoodRunner nogal. Hij wist niet van wie het was, dus of wij konden helpen dat uit te zoeken. Dat hebben we geweten. 

Eerst duurde het een tijd voordat Brr de computer zo ver kreeg dat hij de cd wilde afspelen. Daarna was het zo voor elkaar: de telefoon van Brr herkende het nummer toen het werd afgespeeld. Het bleek ‘De lucht was blauw’ van Wesly Bronkhorst te zijn. 

Brr zocht iets verder en vond de Official Video van het liedje. Hij begon hem te bekijken. Vertrok zijn gezicht al na een paar seconden. En vertelde ons dat we dit écht, maar dan ook écht móesten zien. 

Dus zette hij het filmpje op het tv-scherm. O jongens…

Zei ik vorige week dat we foute clips keken? Dat had ik te vroeg gezegd. 

De tránen rolden ons over de wangen. Buikpijn. Sorry Wesly…

Ik kan niet anders dan jullie aanraden de clip te bekijken. Geen warme drank (of überhaupt een vol glas) in je hand houden als je gaat kijken. Ook niks breekbaars. 

En dat allemaal door autopech.