O, jongens wat is Nederland toch mooi. En wat is de ochtend toch een fijn tijdstip.

Nee, natuurlijk denk ik dat niet op het moment dat de wekker gaat, het nog hardstikke donker is en/of het regent. Maar: als ik eenmaal (vroeg) ben opgestaan en ik buiten ben denk ik het steeds weer opnieuw.

Na de vakantie, toen ik weer het grootste gedeelte van de dag achter mijn bureau moest gaan zitten, bedacht ik dat ik vaker buiten kon zijn als ik een ochtendwandeling zou gaan maken. Dus dat deed ik. De gewoonte moet nog wel een beetje inslijten. Ik probeer in elk geval een keer in de week te gaan, maar liever vaker. Samen met twee keer in de week ’s morgens een half uur hardlopen kom ik dan tenminste aan mijn buitenluchtquotum.

En ik zei het al: Nederland (of in elk geval Zeeland) is zo mooi!
Hier een paar  een serie foto’s die ik tijdens mijn wandelingen maakte. Een paar van een paar weken geleden. En een paar van gisteren.

Zo’n bankje. Met een gehaakte deken en een beker koffie of thee. O…..

Net zo’n hekje als in Engeland op de public footpaths:

Ik word daar dus blij van.

Iets verderop was een brute moord gepleegd:

Voor de liefhebbers:
Ik loop via de Patijnweg naar Tervaten, daar doorheen en achterlangs terug, door het park van het Jachthuis, via de Jachthuisstraat over het Marktveld naar het Noordeinde en daar het Hoge Pad op terug naar Goes.
Een uur stevig doorlopen. Heerlijk!

Morgen weer?