Ken je dat? Dat heerlijke gevoel van een lege wasmand? Alle was schoon, droog, gestreken en/of gevouwen op stapeltjes in de kast?
Ik word er heel gelukkig van, maar het komt helaas vrijwel nooit voor. Gelukkig zijn er allerlei momenten of dingen die dat gevoel benaderen. Zoals wanneer ik éindelijk iets afmaak dat er al lang ligt, zoals dit rokje:
Het lag al bijna een jaar te wachten op de rits en de zoom. Vandaag vond ik de moed om de strijd aan te gaan en: ik heb gewonnen. (Groentekat checkt voor de zekerheid nog even of alles wel goed is gegaan.)
Behalve het rokje deed ik ook nog wat andere naaiklusjes die er al (veel te) lang lagen. Nu lonkt de stapel lapjes die er ook nog ligt weer. Daar mocht ik pas aan beginnen als ik deze klusjes af had. Dat is gelukt, dus: een lege-wasmand-gevoel!
De haakprojecten hier in huis blijven gelukkig een stuk minder lang liggen.
Hoewel het ontzettend mooi weer was afgelopen weken kreeg ik een bestelling voor een warme muts. Omdat de besteller niet geheel duidelijk was in zijn omschrijving maakte ik er twee. Kan hij zelf kiezen.
De rechtse is nog niet helemaal klaar, nog een paar randjes vasten haken als boord.
Voor mezelf ben ik begonnen aan een omslagdoek (ja, nóg een omslagdoek), pluizig en blauw deze keer.
Mohair met zijde, heerlijk garen!
Het beginnen aan een nieuw haakproject, zeker met nieuwe wol is net zo fijn als een lege wasmand. Misschien stiekem nog wel iets fijner…
