Mijn middelbare school was vroeger onderdeel van een klooster. De volledige naam was dan ook een hele mondvol: Rooms Katholiek Gymnasium Juvenaat Heilig Hart. In de volksmond Juvenaat of kortweg ’t Juuv genoemd. 

Geweldige school, mooie tijd gehad, maar daar ga ik het nu niet over hebben. 

Hoewel de vroege basis dus grondig katholiek was en dat wel terug te vinden was in de cultuur op school gebeurde dat niet evangeliserend. Wel was er veel aandacht voor normen en waarden en de geschiedenis van de cultuur die we in Nederland kennen. Met, zoals het een goed categoraal gymnasium betaamt, een duidelijk herkenbare saus van Romeinse en Griekse cultuur. 

Afijn. Uit die tijd stamt voor mij een paastraditie. In enig jaar werd er op Goede Vrijdag geen les gegeven maar werd in de gymzaal aan de hele school (ca. 400 leerlingen) de film Jesus Christ Superstar vertoond.

   Hoewel de vertoning wat hobbels kende (doorgebrande film) vond ik de film indrukwekkend. 

Voor mij hoort het kijken van de film of het luisteren naar de muziek ervan bij Pasen. Gelukkig hebben mijn ouders de dubbel-lp in de kast staan en deed ik Meneer K:)dootje vorig jaar een platenspeler cadeau. De rest van de middag zit ik daar dus naast vandaag.