Met enige vertraging (oeps…) het laatste stukje van ons weekendje Leuven.

Zaterdagochtend begint weer met een heerlijk ontbijt. Daarna willen we graag de Sint Pieterskerk gaan bekijken. Gisteren konden we er niet verder dan tot het doksaal in, er was een mis waarin nieuwe misdienaars werden geïnstalleerd. Achter het doksaal, in de koorkerk en de kapellen, bevindt zich de schatkamer van de Sint Pieterskerk. Daar hangen verschillende schilderijen, zijn beelden te zien en staan andere kerkelijke schatten in vitrines.
Ook staat daar de sacramentstoren, geschonken door een van de gildes van de stad. Een geweldig gotisch bouwwerk, een kerktoren in de kerk. Heel gedetailleerd uitgewerkt.*

Na het bezoek aan de kerk drinken we nog een keer koffie bij fout-tea-four. Dat was gisteren immers goed bevallen.
Daarna gaan we de auto ophalen bij het hotel. Die mochten we daar gelukkig laten staan, ook al hadden we al uitgecheckt. Heel vriendelijk!

Het plan is via de Abdij van Tongerlo terug naar huis te rijden. Het avontuur zit erin dat we geen gedetailleerde kaart hebben dus of het plan daadwerkelijk tot uitvoer gaat komen is nog een beetje een vraag.
Gelukkig blijken ons richtingsgevoel en (beperkte) kennis van de topografie van België voldoende om de abdij te vinden! We hebben misschien niet de kortste route gevolgd, maar dat geeft niks.

We ontdekken dat de abdij pas over ongeveer een uur open gaat. En dat we bij de abdij zelf niet kunnen lunchen, hoewel dat wel aangegeven staat. We lopen (door de miezerregen die inmiddels al een tijdje valt) terug naar de auto en rijden het dorp weer een stukje in. Langs de weg naar de abdij hebben we namelijk een aantal horecagelegenheden gezien, waaronder een snackbar. En nu we toch in België zijn kunnen we mooi dè delicatesse hier voor de lunch gebruiken.

Echte Belgische frietjes met tartaarsaus.

Na de lunch is het gelukkig weer droog.
We rijden terug naar de abdij en lopen eerst een rondje over het binnenterrein. Het complex bestaat uit veel verschillende gebouwen, allemaal uit een andere tijd en in een andere stijl. Toch is het ook een geheel.

De kerk is heel sereen met bijzondere spreekgestoeltes en een mooi Mariabeeld boven de entree. Er is behalve de organist en wij tweeën verder niemand in de kerk. Het orgelspel vult de ruimte helemaal, een bijzondere sfeer.

Bij de abdij is ook het Da Vinci-museum. Daar is een kopie van Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci te zien. Geschilderd door Andrea di Bartoli Solario en naar verluidt heeft Da Vinci zelf de gezichten van Jezus en Johannes geschilderd. We mogen er geen foto’s maken dus om het te zien zullen jullie zelf moeten gaan kijken. Dat is absoluut de moeite waard! Het schilderij (anders dan het origineel is dit geen muurschildering maar een doek) is helemaal gerestaureerd en toont veel detail. De geluidsband met uitleg die wordt afgespeeld is erg informatief.

We lopen via het tuinhuisje en de overdekte tuingang terug naar de auto. De abdij was zeker ons avontuur op de Belgische wegen waard!

‘Toegang voor vrienden
Vijanden geen toegang’

*Tot mijn schande maakte ik vrijwel geen foto’s in de kerk. Als ik de foto’s van mams heb gekregen zal ik proberen het goed te maken en wat plaatjes toe te voegen. Dat is de kerk wel waard! Ook van de Abdij volgen dan nog wat foto’s.