De wind is nog maar de helft van wat hij gistermiddag was. De heftige regen van vannacht is ook gestopt voordat wij uit bed kwamen. Dus: om een uur of half elf vertrekken we naar Oud-Beijerland.

Daag, Zuidland!

Bijzonder van varen op het Spui vind ik altijd dat je middenin de natuur vaart en niet eens zo heel ver weg de flatgebouwen van de stad ziet.

Bij Nieuw-Beijerland moeten we even goed oppassen voor de pont, The Queen Jacqueline. Die vertrekt naast een grote driemaster.

Gelukkig wacht de pont even op ons en kan de motor weer uit. We zeilen heerlijk op alleen de genua, maar we hebben dan ook flink stroom mee!

We komen langs het bijzondere huis dat hier vlakbij het water staat. Heel groot, zonder tuin, met torentje en serre. Het lijkt gebouwd te zijn als chique buitenhuis. Nu staat het leeg en wordt het, te zien aan de steiger tegen de gevel, opgeknapt.

Boven ons vliegen regelmatig vluchten ganzen over. Mooi gezicht tegen de diepblauwe lucht.

Oud-Beijerland is maar iets meer dan een uur varen, dus ’s middags kan ik nog even aan het werk. Wel heerlijk buiten!

Fantastische wolk:

Vanwege het verwachtte hoog water gaan de deuren voor de haven dicht.

De havenmeester belooft dat ze morgen weer open zullen gaan zodat we weer weg kunnen.

’s Avonds eten we heerlijk bij Diggels, in het vroegere postkantoor.
We drinken koffie in de kuip van de Hardebolle voor het slapengaan.