Van Duinkerke naar Boulogne: da’s best ver voor Karel.
De dag begint inmiddels traditiegetrouw zonder wind. Daarbij is het vandaag Warm. Heel warm. Absoluut noodweer*.

Gelukkig hebben we een paraplu/sol mee. Ook mag de buiskap plat.

Uiteindelijk verdienen we met al deze maatregelen genoeg wind om (ja, wel weer met de motor bij) te kunnen zeilen. Voor Calais mag de genua (het voorzeil) nog even naar beneden vanwege rare winddraaiingen. Terwijl ik op het voordek sta om dat te regelen vaart Meneer K:)dootje door een klotsbak (stroomraveling). En sta ik tot mijn middel in het water… Gelukkig was de buiskap nog niet terug omhoog zodat Meneer zelf ook nat wordt. Klein detail: de camera ook… (Gelukkig zonder schade)

Na de lunch kan de genua weer terug omhoog en zo zeilen we voorbij Cap Blanc Nez:

En Cap Griz Nez (je ziet als je goed kijkt Karels vriendje RoodRunner):

Na zeven uur varen krijgen we een mooi plekje. We vieren het bereiken van het verste punt met bubbels. Uiteraard.

Onder de zonnetent, want het is nog steeds noodweer.

’s Avonds na het eten komt er een hoop narigheid van de heuvels rollen. Véél wind, veel onweer, veel donker en veel regen.
En vooral het begin is onheilspellend:

*alles boven de 23 graden is noodweer. Ja. Echt.